الگوهای تغییر روزانه رفتار جویدن، مصرف خوراک، pH شکمبه و ترکیبات شیر در گاوهای پرتولید هلشتاین

مشخص شده است که رفتارهای تغذیه ای با تاثیر بر pH شکمبه می توانند چربی شیر را تغییر دهند اما الگوی تغییر روزانه این رفتارها و پاسخ های متعاقب در الگوی تغییر pH شکمبه و چربی شیر بررسی نشده است. هدف این آزمایش بررسی تغییر الگوهای روزانه رفتار جویدن، مصرف خوراک، pH شکمبه و ترکیبات شیر در گاوهای پر تولید هلشتاین در شرایط جیره های با کنسانتره بالا بود.
روش ها و در این آزمایش از تعداد 78 گاو شیری در اواسط شیردهی (تعداد روزهای شیردهی برابر با 5/26 ± 103 روز) و پرتولید (میانگین تولید شیر 1/11± 1/50 کیلوگرم در روز)، با میانگین وزن بدن 8/76±630 و دفعات زایش 39/1±35/2 استفاده شد. گاوها به تدریج در طول 3 دوره 24 روزه وارد آزمایش شدند که دو هفته اول اختصاص به عادت دهی دام ها پیدا می کرد و نمونه گیری در 10 روز پایانی صورت می گرفت. جیره دام ها یکسان و حاوی 35 درصد علوفه و 65 درصد کنسانتره بود که به صورت خوراک کاملا مخلوط و دو بار در روز تغذیه می شد. تمام گاوها مورد اندازه گیری رفتار روزانه جویدن (خوردن و نشخوار)، میزان مصرف خوراک در ساعت های 2، 4، 6 ساعت پس از ارائه وعده صبح، تولید و ترکیب شیر قرار گرفتند. اندازه گیری pH شکمبه برای تمام گاوها با روش رمینوسنتزیس انجام شد و 14 گاو مورد اندازه گیری مداوم pH شکمبه به وسیله پروپ های اندازه گیری pH با توانایی کالیبراسیون مداوم و امکان انتقال بی سیم داده ها قرار گرفتند.
نتایج این آزمایش حاکی از آن بود که عمده فعالیت خوردن گاوها در روز و در بین ساعت های 7 صبح تا 20 بعد از ظهر به وقوع می پیوندد در حالی که عمده فعالیت نشخوار در شب صورت می گیرد. گاوها در 2 ساعت اول روز با نرخ حدود 3 کیلوگرم بر ساعت خوراک می خوردند در حالی که در ساعت های بعد نرخ خوردن تا 1 کیلوگرم بر ساعت کاهش می یافت. سنجش مداوم pH شکمبه گاوها حاکی از شروع افت pH به دنبال شروع خوردن خوراک بود و این کمیت با 2 ساعت تاخیر نسبت به وعده خوراک عصر در پائین ترین نقطه خود قرار می گرفت. مدت زمان افت pH شکمبه به زیر 8/5 به میزان 840 دقیقه در روز بود که حاکی از درگیری دام ها با اسیدوز می باشد. در ادامه چربی شیر در اولین وعده بعد از این دوره افت pH، یعنی در وعده شب به کمترین مقدار خود رسید و این افت درصد چربی تا وعده صبح هم ادامه پیدا می کرد. بررسی تابعیت pH شکمبه از متغیرهای بررسی شده نشان داد که مصرف خوراک در 2 ساعت اول بعد از تغذیه صبح نقش تعیین کننده ای در کنترل pH شکمبه دارد.
نتیجه گیری کلی: الگوی رفتار تغذیه ای می تواند نقش تعیین کننده ای در میزان pH شکمبه و مدت زمان افت pH شکمبه داشته باشد که این امر خود می تواند تعیین کننده ای در درصد چربی شیر در وعده های مختلف شیردوشی باشد. افزایش مصرف خوراک در ساعات اولیه روز می تواند سبب بهبود pH شکمبه شود.