مقایسه جایگزینی جو با مقادیر مختلف تفاله زیتون بر عملکرد و قابلیت هضم در بره ها و بزغاله های پرواری

با توجه به این که در حدود 70 تا 75 درصد (در کشورهای توسعه یافته در حدود 50-60 درصد) از کل هزینه های تولیدات دامی مربوط به خوراک است، در این رابطه استفاده از محصولات فرعی صنایع کشاورزی و تبدیلی، از مدت ها قبل مورد توجه بوده است تفاله زیتون یکی از این محصولات جنبی است که به عنوان منبع تامین کننده انرژی در تغذیه گوسفند و بز مورد استفاده قرار می گیرد. مقایسات کمی در خصوص عملکرد و قابلیت هضم بین گوسفند و بز با خوراک های با انرژی و پروتئین یکسان انجام گرفته است. هدف از این پژوهش، استفاده از سطوح مختلف تفاله زیتون در جیره بره ها و بزغاله های پرواری و مقایسه عملکرد و قابلیت هضم بین دو گونه می باشد.
این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2 با سه نوع جیره غذایی شامل سطوح صفر، 10 و 20 درصد تفاله زیتون و دو گونه دام (بره ها و بزغاله های پرواری) انجام گرفت. به هر تیمار پنج راس بره پرواری و یا بزغاله پرواری در سن سه ماهگی اختصاص داده شد که به صورت انفرادی در قفس های جداگانه به مدت 84 روز (15 روز دوره عادت پذیری) نگه داری شدند. جیره ها از نظر محتوی پروتئین و انرژی برابر بودند.
میزان مصرف خوراک در بره ها با افزایش سطح تفاله زیتون در خوراک کاهش، اما در بزغاله ها با استفاده از جیره حاوی تفاله زیتون افزایش یافت (05/0>P). قابلیت هضم در بره ها و بزغاله ها با مصرف تفاله زیتون کاهش یافت و بزغاله ها نسبت به بره ها قابلیت هضم بیشتری را نشان دادند (05/0>P). وزن بدن در انتهای دوره و افزایش وزن روزانه کل در بره ها و بزغاله های دریافت کننده تفاله زیتون با تیمار شاهد تفاوت معنی داری نداشت. ضریب تبدیل خوراک در همه تیمارها به استثنای تیمار بزغاله های دریافت کننده 20 درصد تفاله زیتون بهبود یافت (05/0>P) و همچنین گونه گوسفند نسبت به بز ضریب تبدیل بهتری را نشان داد (05/0>P ).
با توجه به نتایج ذکر شده و قیمت ارزان تفاله، استفاده از تفاله زیتون تا مقدار 20 درصد در بره ها و 10 درصد در بزغاله ها توصیه می گردد.