ارزیابی چرخه حیات تولید سیب زمینی به روش نیمه مکانیزه در ایران: مطالعه موردی، استان مرکزی

در سال های اخیر بحث بر سر پایداری محیط زیستی تولیدات کشاورزی به طور گسترده ای افزایش یافته است. در این راستا اثرات محیط زیستی تولید سیب زمینی به روش نیمه مکانیزه در استان مرکزی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از روش ارزیابی چرخه حیات برای شناسایی و کاهش اثرات محیط زیستی استفاده شد. اثرات زیست محیطی تولید محصول سیب زمینی در استان مرکزی در طبقات اثر گروه های تخلیه منابع غیرزنده، گرمایش جهانی، اسیدیته، مردابی شدن و کاهش لایه اوزون بررسی شد. نتایج نشان داد در تولید سیب زمینی انتشارات مستقیم از مزرعه، استفاده از کودهای شیمیایی و الکتریسیته بیشترین سهم تخریب محیط زیست را داشتند. در این رابطه مقدار شاخص ها برای طبقات اثر تخلیه منابع غیرزنده، گرمایش جهانی، اسیدیته، مردابی شدن و کاهش لایه اوزون به ترتیب برابر 11/1، 89/152، 90/1، 87/0 و 00005/0 به دست آمد. بر اساس نتایج، استفاده از نهاده های ارگانیک، کشاورزی دقیق، مصرف بهینه کودها و سموم شیمیایی، استفاده از روش های نوین آبیاری و فناوری های پربازده و کم مصرف در تولید سیب زمینی پیشنهاد گردید.