تشخیص ژن Stx1 درشیگلا دیسانتریه جدا شده از نمونه های بالینی در استان مازندران با استفاده ازتکنیک PCR-ELISA

در میان باکتری های خانواده آنتروباکتریاسه، شیگلا دیسانتریه بدلیل تولید توکسین پروتئینی تحت عنوان شیگاتوکسین با داشتن فعالیت سیتوتوکسینی و نوروتوکسینی موجب بیماری هایی اسهال، گاستروانتریت و اختلال ا نعقاد داخل عروقی می شود که امروزه به عنوان مهمترین چالش برای سلامتی انسانها مطرح می باشند. هر چند روش های کلاسیک ومتداول میکروبیولوژی برای تشخیص حساس واختصاصی می باشند اما محدودیت های خاص خود را دارند. لذا این مطالعه به منظور رفع محدودیت ها و شناسایی توکسین Stx1 در کمترین زمان و میزان در شیگلا دیسا نتریه با حساسیت و اختصاصیت بالا بوسیله تکنیکPCR-ELISA انجام شد.
توالی Stx1 (bp490) بعنوان ژن هدف با استفاده از DIG-dUTP نشاندار تکثیر و سپس محصول نشاندار شده کف میکروپلیت الایزا کوت شده و در نهایت با استفاده از آنتی بادی ضد دیگوکسی ژنین کانژوگه شناسایی انجام شد. همچنین حساسیت و اختصاصیت این تکنیک با نمونه های بالینی مورد بررسی قرار گرفت.
حساسیت تشخیص باکتری در نمونه بررسی شده با استفاده از DNA ژنومی pg 56/1 برای شیگلا دیسانتریه تعیین ودر بررسی اختصاصیت این تکنیک بغیر از شیگلا دیسانتریه دیگر گونه های خانواده انتروباکتریاسه جذب قابل قبولی نداشتند . الیزا مربوط بهDNA ژنومی تا رقت 156/0 پیکوگرم ازجذب معنی داری داشت. از 70 نمونه بالینی مورد بررسی 3 نمونه حاوی ژن stx1 با این تکنیک شناسایی شد.
کارایی تکنیک PCR-ELISA نشان داد علاوه بر سادگی، سریع بودن و برخورداری از حساسیت واختصاصیت بالا جایگزینی مناسب برای روش کشت و PCR می باشد و براحتی قابلیت کاربردی شدن در هر آزمایشگاه طبی را دارد.