دراسه لغویه واسلوبیه لسوره لقمان

دقه اختیار العناصر اللغویه فی القرآن وحسن توظیفها مما یمتاز به القرآن الکریم. إن هذه العناصر تقع فی سلسله دلالیه، یساهم کل واحد منه فی اداء وظیفته داخل اطار المواضیع العدیده التی تعالجها کل سوره بمثل ما تعالجه سوره لقمان من المواضیع منها: التوحید والشرک والکفر والصلاه والمعاد والبعث باسالیب مختلفه منها: الاستفهام والنداء والحذف والذکر والتکرار وغیرهالله بما ان هذا المقال یدرس السوره علی اساس المنهج الفنی دراسه لغویه واسلوبیه فهی تعالج الموضوع اسلوبیا؛ ای تدرس فی ها القیم اللغویه وبعدها الدلالی، والقیم الترکیبیه وبعدها التعبیری، والقیم الجمالیه وبعدها التاثیری، کما تتحدث المقاله عن الحقول الاسلوبیه باعتبار الاسلوب انحرافا عن الاصل والقاعده وباعتباره تواترا او نوعا من التکرار فی الانماط اللغویه وباعتباره استخداما للإمکانیات النحویه. تشیر النتائج الی الحضور المکثف للحروف التی تناسب دلالتها الاجواء العامه الحاکمه علی ها دلاله ومضمونا، کما تشیر إلی الکشف عن القیمه الصوتیه النابعه عن النص والنسق.