تعیین سطح بحرانی آهن قابل جذب گیاه ذرت در برخی خاک‎های استان آذربایجان شرقی

اطلاع از سطح بحرانی آهن در خاک و پاسخ های گیاه به مصرف آن می تواند کمک موثری در توصیه بهینه کود آهن باشد. ذرت مصارف زیادی در تغذیه انسان، طیور و دام، صنایع داروسازی، تولید نشاسته، الکل، روغن و غیره دارد. در ایران به دلیل آهکی بودن خاک ها، کمبود مواد آلی خاک ها، حلالیت کم آهن در pH قلیایی، وجود یون های کربنات و بی کربنات در آب های آبیاری و مصرف بالای کود فسفر، کمبود آهن در اغلب مزارع و باغ ها عمومیت دارد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر کود EDDHA بر شاخص های رشد گیاه ذرت و تعیین سطح بحرانی آهن قابل جذب ذرت با عصاره گیرهای DTPA و AB-DTPA توسط روش های رایج در خاک‎های استان آذربایجان شرقی بود.
در تحقیقی که در سال 1392 انجام شد ، سطح بحرانی آهن قابل جذب گیاه ذرت (Zea mays L.) در 21 نمونه خاک که از مناطق مختلف استان آذربایجان شرقی جمع آوری شده بود، تعیین گردید. آزمایش در شرایط گلخانه ای به‎صورت فاکتوریل و بر پایه طرح بلوک‎های کامل تصادفی با کشت گیاه ذرت در دو سطح کودی (صفر و 10 میلی گرم بر کیلوگرم از منبع EDDHA) با سه تکرار در گلدان های حاوی 4 کیلوگرم خاک هواخشک انجام شد. پس از 60 روز رشد، شاخساره و ریشه ذرت برداشت شد. آهن قابل جذب خاکهای مورد استفاده توسط دو روش DTPA و AB-DTPA استخراج و توسط دستگاه جذب اتمی اندازه گیری گردید.
نتایج نشان داد که نوع خاک و سطوح آهن مصرفی بر شاخص های رشد ذرت تاثیر معنی داری(P
در این تحقیق روش آماری کیت-نلسون به دلیل ضرایب تبیین بسیار پایین ناموفق بود. همچنین به دلیل کم بودن سطح کودی ضریب C2 معادله میچرلیخ-بری اکثرا منفی به دست آمد. سطح بحرانی آهن از طریق میانگین گیری با استفاده از روش های DTPA و AB-DTPA برای ذرت در این مناطق به ترتیب 33/7 و 98/4 میلی گرم بر کیلوگرم پیشنهاد می شود.