بررسی میزان هم تالیفی پژوهشگران ایرانی حوزه روانشناسی در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام بین سال های 1390-1386

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان هم تالیفی پژوهشگران ایرانی در حوزه روانشناسی در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام در سال های 1390-1386 بود.
روش پژوهش: در پژوهش حاضر از روش توصیفی - تحلیلی با استفاده از ابزارهای علم سنجی استفاده شده است. ابزار پژوهش پایگاه استنادی علوم جهان اسلام است. جهت درون دهی داده ها و انجام محاسبه ها از نرم افزار اکسل استفاده شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه مقاله های نمایه شده در حوزه روانشناسی، در بازه زمانی 1390-1386 است که در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام نمایه شده است. در این پژوهش شاخص همکاری، درجه همکاری و ضریب همکاری برای رشته روانشناسی محاسبه شده است.
یافته های پژوهش حاکی از آن است که مدارک چهار نویسنده ای با نرخ رشد 32/0، دارای بیشترین رشد در میان مدارک با سایر الگوهای هم تالیفی بوده اند. ضریب مشارکت پژوهشگران در دوره مورد مطالعه برابر با 54/0 و بیشترین ضریب همکاری مربوط به سال 1390 برابر با 59/0 ، میانگین درجه همکاری در سال های بررسی شده برابر 83/0 بوده است.
در مجموع از پژوهش حاضر استنباط می شود که پژوهشگران روانشناسی تمایل به تولید مقاله های چند نویسنده ای دارند؛ به طوری که با وجود افزایش و رشد مقاله های روانشناسی، مقاله ها و مدارک یک نویسنده در بیشتر سال ها کاهش یافته است.