تاثیر خصیصه رقابت و محیط تمرینی دریادگیری مهارت ادراکی حرکتی در دانش آموزان به وسیله تمرین مشاهده ای

هدف از انجام این تحقیق تعیین تاثیر جفت شدگی ویژگی شخصیتی رقابت جویی و غیر رقابت جویی و محیط تمرینی در تمرین مشاهده ای بر اکتساب، یادداری و انتقال پرتاب دارت بود. 60 دانش آموز دختر مقطع متوسطه با دامنه سنی12 تا 15 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و براساس امتیاز کسب شده از پرسشنامه سوگیری ورزشی مارتینز در چهار گروه رقابت جو و غیررقابت جو با تمرین مشاهده ای محیط رقابتی، رقابت جو و غیررقابت جو با تمرین مشاهده ای محیط غیر رقابتی، قرار گرفتند. پس از پیش آزمون، آزمودنی ها به مدت چهار هفته، هر هفته 2جلسه و در هرجلسه دو بار به مشاهده محیط های موردنظر پرداختند. بلافاصله پس از اتمام دوره تمرین از هر چهار گروه آزمون یادداری فوری، و یک هفته پس از آن مراحل یادداری تاخیری و انتقال به عمل آمد در مرحله یادداری و انتقال، در محیط رقابتی و غیر رقابتی تفاوت معنی داری بین ورزشکاران گروه رقابت جو و غیررقابت جو وجود داشت و میانگین امتیاز پرتاب دارت در آزمودنی های با ویژگی شخصیتی همسان با محیط بیشتر بود. براساس دیدگاه تعاملی، وقتی سطح رقابت جویی افراد با سطح رقابت محیط تمرین در تعامل مثبت و صحیحی قرار می گیرد بهترین سطح عملکرد را از خود نشان می دهند.