تاثیر استفاده از روغن هسته انار در جیره بر قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه های تخمیر شکمبه و عملکرد بره های پرواری

اثر استفاده از روغن هسته انار در جیره بر عملکرد رشد، قابلیت هضم جیره و فراسنجه های تخمیر شکمبه با استفاده از 21 راس بره نر پرواری نژاد سنجابی سه ماهه با میانگین وزن اولیه 6/2±5/27 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و هفت تکرار مطالعه شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره فاقد روغن هسته انار (شاهد) و جیره های حاوی دو و چهار درصد روغن هسته انار بودند. مصرف خوراک و افزایش وزن روزانه، قابلیت هضم جیره و فراسنجه های تخمیر شکمبه بررسی شدند. خوراک مصرفی در گوسفندان تغذیه شده با جیره های حاوی روغن هسته انار بیشتر از گروه شاهد بود (05/0P<). تفاوت معنی داری در میانگین افزایش وزن روزانه گروه ها مشاهده نشد. قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی در گوسفندان تغذیه شده با جیره حاوی چهار درصد روغن هسته انار بیشتر از دیگر گروه ها بود (05/0P<). تفاوت معنی داری در غلظت اسیدهای چرب فرار به جز اسید والریکمشاهده نشد، اما غلظت اسید والریک در گروه هایدریافت کننده روغن به طور معنی داری کاهش یافت (05/0P<). استفاده از سطح چهار درصد روغن هسته انار نسبت مولی اسید پروپیونیک را افزایش و نسبت استات به پروپیونات را کاهش داد (05/0P<). غلظت نیتروژن آمونیاکی نیز تحت تاثیر افزودن روغن به جیره قرار نگرفت. بر اساس نتایج این آزمایش، روغن هسته انار پتانسیل بهبود قابلیت هضم و راندمان تخمیر شکمبه ای جیره را در بره های پرواری دارد.