رتبه بندی واحدهای مرغداری گوشتی بر اساس ساختمان، تاسیسات و تجهیزات با استفاده از مدل تصمیم گیری چند شاخصه در استان زنجان

این تحقیق به منظور رتبه بندی واحدهای پرورش جوجه گوشتی استان زنجان براساس ساختمان، تاسیسات و تجهیزات و اثر آن بر عوامل تولید طراحی شد. برای تعیین سهم هر یک از عوامل در رتبه واحد، از روش تصمیم گیری چند شاخصه مدل SAW استفاده گردید. اطلاعات مربوط به ساختمان، تاسیسات و تجهیزات 108 واحد مرغداری در قالب فرم های طراحی شده استخراج و میزان سرمایه گذاری انجام شده بازای هر قطعه برای تک تک عوامل محاسبه شد. برای محاسبه اوزان تعدیل شده از نظرات 20 نفر کارشناس خبره و شاغل در بخش در قالب فرم های طراحی شده استفاده شد. نتایج نشان داد، سیستم تهویه (هواکش ها و ورودی هوا)، عایق سازی سقف و دیوار در سالن های مرغداری حدود 55 درصد ضریب تکنولوژیکی را به خود اختصاص داد. واحدهای پرورشی دارای رتبه یک و دو از ضریب تکنولوژیکی بالاتری برخوردار بودند؛ با بهبود ضریب مکانیزاسیون تراکم جوجه در واحد سطح افزایش یافت؛ این واحدها بیشتر از تهویه تونلی و هواکش هایی با قطر بزرگ استفاده می کردند؛ برای عایق سقف از پشم شیشه، یونولیت و کارتن پلاست استفاده کرده و ضخامت دیوارها 35 سانتی متر می باشد؛ بیشتر از هیترهای خارج سالن بهره می گرفتند؛ سیستم آبخوری و دانخوری تاثیری بر راندمان تولید نداشت. وزن کشتار و درصد ماندگاری تحت تاثیر درجه مکانیزاسیون قرار نگرفت لیکن در رتبه های یک و دو مقدار خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی کاهش و شاخص کارایی تولید افزایش معنی دار نشان داد (01/0>p). به طور کلی در واحدهای مرغداری سیستم تهویه، عایق سازی سقف و دیوار بیشترین تاثیر را در بهبود راندمان انرژی و افزایش کارایی سیستم داشتند.