بررسی نقطه ی شکست و روند تغییرات دامنه شبانه روزی دمای هوای شهر مشهد

اختلاف دامنه ی شبانه روزی دمای هوا یک متغیر هواشناسی است که نقش موثری در تعیین اقلیم هر منطقه دارد. این مطالعه به بررسی تغییراختلاف دامنه شبانه روزی دمای هوا در مقیاس های سالانه، فصلی، ماهانه و روزانه ی شهر مشهد پرداخته است. آزمون هایSNHT، Buishand، Pettitt، Von-Neumann و کندال-تاو برای این منظور مورداستفاده قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این مطالعه حاکی از وجود روند کاهشی DTR در طی 60 سال گذشته (2010-1951) در ایستگاه مشهد است. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه مشخص شد که شیب تغییرات در سری زمانیدامنه ی تغییرات شبانه روزی دمای هوای سالانه(DTR) کاهشی است (029/0- درجه ی سانتی گراد در سال). بیشترین میزان تغییرات DTR در فصل پاییز (043/0- درجه ی سانتی گراد در سال) و کمترین آن وابسته به فصل بهار (015/0- درجه ی سانتی گراد در سال) است. همچنین از نیمه ی دوم دهه ی 1980 تا 2010 همان گونه که انتظار می رفت تغییراتDTR روندی کاهشیاست. بررسی آماری اختلاف دمای حداکثر و حداقل ماهانه نیز نشان داد که در طی سال های آماری 1951 تا 2010 DTR روندی کاهشی دارند. نقطه ی شکست در این سری های زمانی نیز همانند سری های فصلی و سالانه در حوالی سال 1985 رخ داده است. روند کاهشی اختلاف دمای شبانه روز حاکی از افزایش بیشتر دمای حداقل در برابر دمای حداکثر است. این امر می تواند بر بخش کشاورزی اثرات قابل توجهیاعمال کند. لذا در یک مدیریت صحیح کشاورزی بایستی چنین مواردی را مدنظر قرار داد.