بررسی اثر سرعت و شیب جاگینگ بر مقدار زاویه پشت پای افراد با پای چرخیده به خارج
نویسنده:
چکیده:
مقدمه و اهداف هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر تغییر سرعت و شیب تردمیل بر مقدار زاویه ی پشت پای افراد با پای چرخیده به خارج طی فاز استانس، راه رفتن و دویدن بود.
مواد و روش ها بدین منظور تعداد 15 نفر از دانشجویان پسر به صورت هدفمند و بر اساس شاخص افتادگی استخوان ناوی انتخاب شدند، و پس از قرارگیری نشانگرها بر طبق مدل نشانه گذاری کلارک (1983)، هر آزمودنی به مدت 20 دقیقه، عمل راه رفتن و دویدن را در سه شیب (0، 5 و 10 درجه)، و سه سرعت (25/1، 25/2، 25/3 متر بر ثانیه) بدون استفاده از کفش انجام داد. اطلاعات دو بعدی زاویه ی پشت پای آزمودنی ها با استفاده از دو دوربین فیلم برداری (125 هرتز)، و سیستم آنالیز حرکت (Hp cosmos para motion) ثبت گردید.
یافته ها نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که مقدار زاویه ی پشت پای آزمودنی در نتیجه افزایش شیب تردمیل، به جز در مرحله جدا شدن انگشتان پا از زمین، در سایر مراحل فاز استانس راه رفتن و دویدن از کاهش معنا داری برخوردار است. همچنین، پژوهش حاضر نشان داد که با افزایش سرعت تردمیل، مقدار زاویه ی پشت پای آزمودنی ها نیز به طور معناداری در کلیه مراحل فاز استانس راه رفتن و دویدن افزایش می یابد(001/0p≤).
نتیجه گیری بر اساس نتایج به دست آمده از محدوده های (شیب و سرعت) مورد بررسی، به نظر می رسد عامل افزایش سرعت نسبت به عامل افزایش شیب، عامل موثرتری در افزایش و ایجاد نوسانات نامطلوب مقدار زاویه ی پشت پای افراد با پای چرخیده به خارج باشد.
مواد و روش ها بدین منظور تعداد 15 نفر از دانشجویان پسر به صورت هدفمند و بر اساس شاخص افتادگی استخوان ناوی انتخاب شدند، و پس از قرارگیری نشانگرها بر طبق مدل نشانه گذاری کلارک (1983)، هر آزمودنی به مدت 20 دقیقه، عمل راه رفتن و دویدن را در سه شیب (0، 5 و 10 درجه)، و سه سرعت (25/1، 25/2، 25/3 متر بر ثانیه) بدون استفاده از کفش انجام داد. اطلاعات دو بعدی زاویه ی پشت پای آزمودنی ها با استفاده از دو دوربین فیلم برداری (125 هرتز)، و سیستم آنالیز حرکت (Hp cosmos para motion) ثبت گردید.
یافته ها نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که مقدار زاویه ی پشت پای آزمودنی در نتیجه افزایش شیب تردمیل، به جز در مرحله جدا شدن انگشتان پا از زمین، در سایر مراحل فاز استانس راه رفتن و دویدن از کاهش معنا داری برخوردار است. همچنین، پژوهش حاضر نشان داد که با افزایش سرعت تردمیل، مقدار زاویه ی پشت پای آزمودنی ها نیز به طور معناداری در کلیه مراحل فاز استانس راه رفتن و دویدن افزایش می یابد(001/0p≤).
نتیجه گیری بر اساس نتایج به دست آمده از محدوده های (شیب و سرعت) مورد بررسی، به نظر می رسد عامل افزایش سرعت نسبت به عامل افزایش شیب، عامل موثرتری در افزایش و ایجاد نوسانات نامطلوب مقدار زاویه ی پشت پای افراد با پای چرخیده به خارج باشد.
کلیدواژگان:
سرعت ، شیب ، جاگینگ ، زاویه پشت پا ، پای چرخیده به خارج
زبان:
فارسی
انتشار در:
صفحات:
94 تا 106
لینک کوتاه:
magiran.com/p1649881
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یکساله به مبلغ 1,390,000ريال میتوانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.
In order to view content subscription is required
Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!