رابطه بین سبک یادگیری و سبک فرزندپروری با یادگیری خودتنظیمی در دانش آموزان

یادگیری خودتنظیمی تصور یا عقیده ای است که نشان دهنده یادگیری فرد است و موضوع آن این است که فرد چگونه، چه زمانی و چطور یاد می گیرد. ازاین رو هدف از مطالعه حاضر بررسی روابط بین یادگیری خودتنظیمی و سبک فرزندپروری و سبک یادگیری دانش آموزان و تعیین سهم سبک فرزندپروری و سبک یادگیری در پیش بینی یادگیری خودتنظیمی بود.
در این پژوهش 313 دانش آموز دختر به روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های سبک یادگیری کلب، پرسشنامه اقتدار والدین و پرسشنامه خودتنظیمی دانش آموز زیمرمن و پونز را تکمیل کردند. داده ها به کمک شیوه آماری همبستگی و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.
نتایج تحلیل رگرسیون با روش گام به گام نشان داد که از بین مولفه های مورد بررسی، مولفه سبک فرزندپروری مقتدرانه در میان سبک های فرزندپروری 05%0 واریانس یادگیری خودتنظیمی و سبک یادگیری مفهوم سازی انتزاعی 08% واریانس یادگیری خودتنظیمی را پیش بینی می کند که از میان این مولفه ها، سبک فرزندپروری مقتدرانه قدرت پیش بینی کنندگی بیشتری دارد.
پژوهش حاضر لزوم پرداختن به سبک یادگیری و سبک فرزند پروری را در فرایند یادگیری خودتنظیمی تاکید می کند.