بررسی آخرین یافته ها و دستگاه های آشکارسازی مقادیر کم مواد پرانرژی مبتنی بر پلیمرهای فلورسانس کننده

در سال های اخیر با رشد روزافزون اقدامات تروریستی در دنیا، شگردهای نوین در بسته‎بندی، استفاده و انتقال مواد منفجره، آشکارسازی و بالابردن ضریب امنیتی مناطق حساس از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. در میان معدود فناوری های موجود، جهت آشکارسازی مقادیر کم مواد منفجره، استفاده از پلیمرهای مزدوج با در نظر گرفتن مولفه های یک ابزار مناسب میدانی و عملیاتی (دقت و سرعت) توانسته دقت آشکارسازی سگ سانان را در قالب یک ابزار الکترواپتیکی بدون محدودیت و مشکلات این جانوران ارائه کند. در این روش آشکارسازی، یک سیم ملکولی از مونومرهای فلورسانس تشکیل می شود که با حضور آنالیت مناسب (ماده منفجره شناسایی شونده) فلورسانس این پلیمر تضعیف یا خاموش می شود. دستگاه های تجاری ساخته شده براساس این پلیمرها دارای ساختار ساده، وزن کم، دقت و سرعت بالا هستند. در این مقاله حد الامکان تلاش شده گزارش جامع و کاملی از نحوه آشکارسازی مواد منفجره به وسیله پلیمرهای مزدوج، عوامل موثر در این فرایند، ابزارهای تولید شده در این حوزه و آخرین پژوهش های انجام شده ارائه شود. بررسی های انجام شده در این مقاله نشان می دهد حضور عوامل تاثیر گذار از جمله گروه های پنتیپتیسن و افزایش غلظت پلیمر (از محلول رقیق به فیلم ) موجب افزایش میزان خاموشی و بالاتر رفتن دقت و حساسیت آشکارسازی می شود، همچنین نیترو آروماتیک ها، مخصوصا TNT و DNT توسط بیشتر پلیمرها آشکارسازی می شوند. این پلیمرها بیشترین دقت آشکارسازی (ppq)، سریعترین زمان شناسایی (10 ثانیه) و سبک ترین دستگاه ها (kg 5/1) را نسبت به سایر روش ها دارا می باشند، اگرچه از نظر فاصله آشکارسازی از هدف محدودیت هایی دارند.