تعیین و مقایسه دیدگاه پرستاران و بیماران نسبت به خشونت محل کار علیه پرستاران و عوامل مرتبط با آن

خشونت محل کار روی سلامتی، رفاه، امنیت پرستاران و کیفیت مراقبت های پرستاری تاثیر منفی دارد. این مطالعه با هدف تعیین درک پرستاران و بیماران از ماهیت خشونت محل کار علیه پرستاران در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفته است.
این مطالعه توصیفی- مقایسه ای در سال 1392 در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفته است. برای بررسی ماهیت خشونت از پرسش نامه تعدیل شده سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. در مجموع 373 پرستار و 384 بیمار در مطالعه شرکت کردند. از آمار توصیفی (تعداد و درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار تحلیلی(آزمون کای دو) برای آنالیز داده ها استفاده شد.
نتایج نشان داد که خشونت در محیط های بالینی شیوع بالایی دارد (پرستاران 273 و بیماران 157 مورد خشونت را گزارش کردند) .از دیدگاه پرستاران، بیشترین نوع خشونت نسبت به آنان به ترتیب؛ کلامی (66%) 248، فیزیکی (18%) 68، نژادی (11%) 42 و جنسی (2%) 9 بوده است و بیماران، بیشترین نوع خشونت ها علیه پرستاران را به ترتیب کلامی (35%) 135، نژادی (10%) 39، جنسی (5%) 20 و فیزیکی (3%) 10 گزارش کردند و تفاوت بین دیدگاه دو گروه از نظر آماری معنادار بود (0/05>p).
خشونت در محیط های بالینی واقعیتی انکار ناپذیر است. مطالعه حاضر نیز نشان داد که خشونت در محیط های بالینی وجود دارد ولی ماهیت آن از نظر پرستاران و بیماران متفاوت می باشد و این پدیده نیاز به بررسی بیشتری دارد، چرا که شناخت علل این تفاوت می تواند گامی موثر در جهت مدیریت خشونت و کاهش آن باشد.