سازماندهی فضایی تقسیمات شهری مبتنی بر الگوریتم REDCAP

افزایش جمعیت شهری و سازمان های دخیل در مدیریت شهری و زیرساخت های شهری در سال های اخیر مشکلاتی را در پی داشته است. یکی از این مشکلات وجود منطقه بندی های مختلف بر مبنای نیازهای مختلف سازمان های شهری است. این سازمان ها جهت سهولت در مدیریت و بر مبنای نیازهای خود، شهرها را به چند منطقه تقسیم کرده اند و تشکیلات خود را بر مبنای آن نواحی سازمان داده است و منطقه های هر یک با دیگری متفاوت است که بعضی مشکلات شهری از همین تقسیم بندی های متفاوت شهری به وجود آمده است. لذا تمامی سازمان ها و نهادهایی که در مدیریت شهری دخالت دارند می بایست در پهنه هایی با مرزهای یکسان قرار گیرند. در راستای عملی شدن چنین ایده ای، پژوهش حاضر در تلاش است تا منطقه بندی اداری نوینی بر مبنای استفاده از الگوریتم های منطقه بندی REDCAP را ارائه دهد. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و داده های آن از سازمان های مختلف جمع آوری شده است. در این پژوهش از 22 شاخص استفاده شد و داده های اولیه جهت شاخص سازی در قالب واحد فضایی پایه اولیه تجمیع شدند. واحدهای فضایی اولیه با تبدیل لایه خطی شبکه معابر به لایه پلی گونی تشکیل شد. در مرحله اجرای الگوریتم منطقه بندی، پس از تعیین سه پارامتر تعداد مناطق، اندازه جمعیت اولیه و الگوریتم منطقه بندی، منطقه بندی جدید شکل ایجاد شد. برای ارزیابی خروجی الگوریتم، منطقه بندی جدید با منطقه بندی موجود شهر تهران با استفاده از آماره موران (که سنجه ای برای همگونی مناطق است) بر مبنای شاخص های منتخب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده این است که منطقه بندی جدید بسیار همگون تر و نظام مندتر از ناحیه بندی موجود شهر است.