تحلیل گفتمان انقلاب اسلامی ایران با استفاده از مفهوم دموکراسی کثرت گرای رادیکال لاکلاو و موفه

تحلیل گفتمان به چگونگی شکل گیری و تثبیت و متلاشی شدن گفتمان ها می پردازد. رویکرد گفتمانی لاکلاو و موفه یکی از شیوه های تحلیل گفتمان است. دموکراسی کثرت گرای رادیکال مهم ترین راه حل و ایده این دو فیلسوف برای رفع نابرابری های اجتماعی است. در این نوشتار با استفاده از مفهوم دموکراسی کثرت گرای رادیکال به تحلیل گفتمان انقلاب اسلامی ایران پرداختیم و نشان دادیم که انقلاب مشروطه آغاز روند دموکراسی خواهی در ایران بوده و بعد از آن به تدریج بلوک های موقت دموکراسی خواهی در ایران شکل گرفت که یکی از آنها گفتمان انقلاب اسلامی بود. در این بلوک موقت گفتمان های مختلف مخالف گفتمان پهلوی گرد آمدند. این گفتمان ها با ایجاد یک زنجیره هم ارزی وحدت و استقلال گفتمانی خود را حفظ کردند. با تثبیت معانی این گفتمان و متلاشی شدن گفتمان پهلوی، زنجیره هم ارزی جای خود را به منطق تفاوت و تخاصم داد که سبب نزاع گفتمانی و مسلط شدن گفتمان اسلامی در حوزه اجتماع گفتمان حکومتی ایران شد. در پی این اتفاق گفتمان جمهوری اسلامی شکل گرفت.