نقش میانجی اهداف پیشرفت در رابطه بین سیستم های بازداری /فعال ساز رفتاری با تفکر خلاق

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سیستم بازداری (BIS) / فعال ساز رفتاری (BAS) و اهداف پیشرفت با تفکر خلاق بود.
روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. شرکت کنندگان پژوهش شامل 359 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان (136 پسر و 223 دختر) در سال تحصیلی 94-1393 بودند که بر اساس جدول مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. پرسشنامه سیستم فعال ساز - بازدارنده رفتاری کارور و وایت (1994)، پرسشنامه اهداف پیشرفت الیوت و مک گریگور (2001) و پرسشنامه ی تفکر خلاق پیتر هانی (ترجمه یوسفی، 1384) توسط شرکت کنندگان تکمیل شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار لیزرل 8.8 استفاده گردید.
یافته ها نشان دادند که بین سیستم فعال ساز رفتاری و اهداف پیشرفت با تفکر خلاق رابطه مثبت وجود دارد (05/0>P). همچنین بین سیستم بازدارنده رفتاری با تفکر خلاق رابطه منفی وجود دارد (05/0 >P). متغیر اهداف پیشرفت هم با نقش واسطه ای خود و همچنین به صورت مستقیم با تفکر خلاق رابطه معنی دار دارد.
این پژوهش تلویحاتی برای دست اندرکاران تعلیم و تربیت دارد که از یافته های آن می توانند در پرورش فراگیران خلاق بهره گیرند.