بررسی تجزیه زیستی Paraffin-wax توسط باکتری ترموفیل بومی نفت خام ایران

پیام:
چکیده:
سابقه و هدف
دو ساختار آسفالتین ها و موم ها که در نفت های سنگین فراوان می باشند مشکلاتی را در فرایندهای نفت ایجاد می کنند. امروزه در کشور ما در صنعت نفت تنها راه کار عملی در حل معضلات ناشی از رسوب پارافین در تجهیزات استخراج، خطوط اوله و فرایندهای پالایش در دمای پایین روش های فیزیکی و شیمیایی می باشد که سالانه هزینه هنگفتی را جهت تامین منابع شیمیایی و نیروی انسانی به بدنه این صنعت وارد می کند استفاده از راه حل های بیولوژیک افق های جدیدی را در حل این معضلات پیش رو می گذارد.
مواد و روش ها
در این مطالعه پس از نمونه گیری از چاه های مختلف نفتی از منطقه لاوان. تیمار اولیه با پارافین در محیط کشت MSM انجام گرفت. سپس به ترتیب غربال گری، غنی سازی و جداسازی در شرایط ترموفیل صورت گرفت. توانایی تولید بیوسورفکتانت مورد بررسی قرار گرفت. سپس منحنی رشد باکتری هایی که از پارافین جامد به عنوان تنها منبع کربن و انرژی استفاده می کردند رسم شد و تحمل پذیری بالای فیزیکوشیمیایی این باکتری ها بررسی شد. پس از تیمار میکروبی پارافین به وسیله n-هگزان از محیط کشت استخراج و به وسیله دستگاه گاز کروماتوگرافی FID انالیز شد. در نهایت باکتری با روش مولکولی شناسایی شد.
یافته ها
نتایج حاصل از GC بیانگر کاهش چشم گیر مقدار پارافین واکس ها تحت تاثیر باکتری ترموفیل مولد بیوسورفکتانت بومی نفت خام بود که ضمن شناسایی مولکولی به عنوان Bacillus thermoleovoransشتاخته شد، بود. این باکتری قادر به رشد در حیطه دمایی 40 تا 65 درجه سانتی گراد و pH به شدت اسیدی 4 تا قلیایی 10 و شوری 5/0 تا 15% بود.
بحث: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که باسیلوس ترمولوورانس، باکتری ترموفیل بومی نفت خام ایران می باشدکه با توانایی تحمل شرایط فیزیکوشیمیایی دشوار مشابه آنچه در صنعت نفت وجود دارد، می تواند پارافین را که از جمله اصلی ترین ترکیب های مشکل زا در صنعت نفت باشد تجزیه نماید.
نتیجه گیری
با توجه به مطالعه های محدود در زمینه تجزیه زیستی پارافین های جامد در دمای بالا، باسیلوس ترمولوورانس می تواند به عنوان یک باکتری کاربردی در بخش های مختلف صنعت نفت و محیطی مورد استفاده قرار گیرد.
زبان:
فارسی
صفحات:
73 تا 80
لینک کوتاه:
magiran.com/p1651983 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!