سنجش فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره آبی اسطوخدوس با استفاده از روش DPPH

تولید فاکتورهای استرس اکسیداتیو یکی از علل بروز بسیاری از بیماری های ناشی از اختلالات متابولیک می باشد. از این رو کاهش تولید یا حذف این عوامل می تواند در جلوگیری یا بهبود بیماری های مربوط موثر باشد. اخیرا استفاده از گیاهان به دلیل اثر بخشی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه اثر آنتی اکسیدانی عصاره آبی گیاه اسطوخدوس مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مطالعه برای تهیه عصاره آبی، سرشاخه های خشک گیاه به مدت 4 ساعت درون ظرف محتوی آب جوش قرار گرفته، سپس محتوای ظرف فیلتر شده و با استفاده از بن ماری تغلیظ می شود. در نهایت با استفاده از فریز درایر عصاره به پودر تبدیل می شود. برای سنجش فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره اسطوخدوس در غلظت های 5، 10، 20 وppm 40 از روش DPPH استفاده شده است. در این روش که بر اساس به دام اندازی رادیکال های آزاد ماده ای به نام 2 و 2-دی فنیل 1-پیکریل هیدرازیل (DPPH) استوار است، تغییر میزان رنگ محلول از بنفش به بی رنگ و در نتیجه تغییر جذب آن در اسپکتروفوتومتر در طول موج 520 نانومتر اساس اندازه گیری می باشد. در نهایت با محاسبه غلظت مهار 50 درصد (IC50) عصاره و مقایسه آن با غلظت مهار 50 درصد ویتامین C که به عنوان شاخص درنظر گرفته می شود، نتایج مورد بررسی بیشتر قرار می گیرد.
نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد که عصاره آبی اسطوخدوس در هر 4 دوز مورد استفاده دارای اثر آنتی اکسیدانی قوی می باشد که به صورت وابسته به دوز اثر می کند، به طوری که تفاوت آن با گروه کنترل منفی در هر 4 دوز مورد استفاده معنی دار بود. مقدار IC50 عصاره آبی اسطوخدوس ppm 66/24 به دست آمد که در مقایسه با ویتامین C که ppm 3/2 می باشد مقدار کم تری بود.
عصاره آبی اسطوخدوس دارای اثر آنتی اکسیدانی قوی بوده و می تواند در بهبود بیماری های مرتبط موثر باشد.