بررسی نظر اعضای هیات علمی و دستیاران تخصصی بالینی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در مورد واگذاری آزمون ارتقا و گواهینامه تخصصی به دانشگاه های علوم پزشکی

در گذشته آزمون کتبی سالیانه برای ارتقا و ارایه گواهینامه تخصصی به دستیاران تخصصی بالینی، به صورت سراسری و توسط دبیرخانه شورای آموزش پزشکی و تخصصی انجام می شد. تحول در شیوه برگزاری آزمون ارتقای دستیاران، از جمله موضوعاتی است که همواره مورد بحث و بررسی صاحب نظران قرار داشته است. با توجه به رویکرد آموزشی موجود در دانشگاه های معتبر دنیا در زمینه دستیاران بالینی تخصصی، آزمون ارتقای دستیاران از چند سال قبل به دانشگاه های تربیت کننده دستیار واگذار شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نظر اعضای هیات علمی و دستیاران تخصصی بالینی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در رابطه با برگزاری غیر متمرکز آزمون گواهینامه و ارتقا انجام شد.
این پژوهش به روش مقطعی انجام گردید. جامعه مورد مطالعه را کلیه دستیاران تخصصی بالینی و اعضای هیات علمی بالینی دانشگاه علوم پزشکی کرمان تشکیل دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای متشکل از سوالاتی در مورد نقاط ضعف و قوت برگزاری آزمون ارتقا به صورت غیر متمرکز بود. شرکت کنندگان به صورت خودایفا پرسش نامه را تکمیل نمودند. داده ها در نرم افزار SPSS و در سطح معنی داری 05/0 > P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از نظر دستیاران، گزینه های «مشارکت هیات علمی هر دانشگاه در ارزیابی دستیاران خود» و «توجه بیشتر به بیمار های شایع بومی» به ترتیب با 06/4 و 55/3، بیشترین امتیاز را به دست آوردند و از جمله نقاط قوت واگذاری آزمون به دانشگاه ها به شمار می روند. کمترین پراکندگی در امتیازدهی نیز مربوطه به همین دو مولفه بود. گزینه «کاهش کیفیت سوالات» با امتیاز 45/2، کمترین تاثیر را داشت. از نظر اعضای هیات علمی نیز گزینه های «مشارکت هیات علمی هر دانشگاه در ارزیابی دستیاران خود» و «تفاوت در آموزش دستیاری به دلیل تفاوت در ارزیابی در دانشگاه ها» به ترتیب با 76/3 و 75/3، بیشترین امتیاز و «سوگیری وزارتخانه در غنی کردن بانک سوال» و «تعطیلی بخش ها در زمان طراحی سوال» با 85/2، کمترین امتیاز را به خود اختصاص دادند. در هیچ کدام از دو گروه مورد بررسی، تفاوت معنی داری در امتیازدهی به مولفه ها بر اساس خصوصیات دموگرافیک مشاهده نشد.
هرچند از نظر دستیاران و اعضای هیات علمی، اصل واگذاری آزمون به دانشگاه ها نقاط قوتی دارد که می تواند در ارزیابی بهتر دستیاران موثر باشد، اما دارای نقاط ضعف متعددی نیز می باشد که باید برطرف گردد تا اثربخشی این واگذاری بیشتر شود.