کارایی تثبیت کننده های شیمیایی قارچ آنتاگونیست Talaromyces flavus در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه رایزوکتونیایی گوجه فرنگی و خیار گلخانه ای

قارچ آنتاگونیست Talaromyces flavus از مهم ترین عوامل کنترل بیولوژیک بیماری های گیاهی خاکزاد مانند مرگ گیاهچه محسوب می شود. در این پژوهش، برای افزایش کارایی زادمایه جدایه های T. flavusبه دست آمده از گلخانه های خیار و مزارع گوجه فرنگی، پنج تثبیت کننده شیمیایی این قارچ بررسی شدند. براساس نتایج تحقیقات پیشین، موثرترین بسترها از لحاظ رشد، اسپورزایی و پایداری برای جدایه های T. flavus مربوط به خیار گلخانه ای و گوجه فرنگی، ترکیب سبوس برنج و خاک پیت بود. برای هر گیاه، آزمایشی در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج تثبیت کننده مختلف (آمینوفنل، دی سیکلو سرین، سولفات منیزیم، کربوکسی متیل سلولز و نیترات سدیم)، شاهد آلوده و شاهد سالم بودند. ارزیابی تیمارهای مختلف، براساس تعداد گیاهچه های سالم انجام گرفت. نتایج کلی این پژوهش نشان داد که زادمایه های T. flavus در برگیرنده تثبیت کننده های نیترات سدیم، دی سیکلوسرین و کربوکسی متیل سلولز در مقایسه با آمینوفنل و سولفات منیزیم کارایی بیش تری در کنترل بیماری مرگ گیاهچه داشتند.