تعیین مناسب ترین غلظت علف کش های پرتیلاکلر و سان رایس پلاس در کنترل علف های هرز برنج

به منظور تعیین مناسب ترین غلظت علف کش های پرتیلاکلر و سان رایس پلاس در کنترل علف های هرز و عملکرد بهینه برنج رقم هاشمی(Oryza sativa L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان در سال زراعی 1391 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار کنترل با سطوح کمتر از، بیشتر از و مقدار توصیه شده پرتیلاکلر (5/0، 75/0 و 1 کیلوگرم ماده موثره در هکتار) و سان رایس پلاس (45/0، 9/0 و 35/1 کیلوگرم ماده موثره در هکتار) با دو شاهد (دوبار وجین و عدم وجین) و عامل کود شامل کاربرد (90 کیلوگرم در هکتار) و عدم کاربرد نیتروژن بودند. علف های هرز غالب مزرعه، سوروف (Echinochloa crus-galli L.) و اویارسلام (Cyperus rotandus L.) بودند. بالاترین تعداد پنجه بارور، تعداد دانه در خوشه و عملکرد دانه در غلظت های توصیه شده پرتیلاکلر و سان رایس پلاس و غلظت بیشتر از میزان توصیه شده سان رایس پلاس به علت کارایی مناسب آنها در کنترل علف های هرز (بیش از 70%) با کاربرد کود نیتروژن مشاهده شد. کمترین تعداد دانه در خوشه، تعداد پنجه و عملکرد دانه در تیمار شاهد بدون وجین دیده شد که تفاوت معنی داری بین کاربرد و عدم کاربرد کود نیتروژن وجود نداشت. به طورکلی، کود نیتروژن در تیمارهایی که علف کش ها، علف های هرز را به خوبی کنترل کرده بودند، اثر مثبتی روی عملکرد و اجزای عملکرد برنج استعمال داشت و در تیمارهای عدم وجین، مصرف کود نیتروژن توسط علف هرز سبب افت تاثیر نیتروژن بر عملکرد دانه برنج شد.