تاثیر کاربرد کودهای نیتروژن، فسفر به همراه کود زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) در منطقه لاهیجان

به منظور مطالعه تاثیر کاربرد کودهای نیتروژن، فسفر به همراه کود زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا (توده بومی پاچ باقلا)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در لاهیجان در سال 1392 اجرا شد. تیمارها شامل: کود نیتروژن (اوره) در سه سطح صفر، 60 و 120 کیلوگرم در هکتار، کود شیمیایی فسفر در سه سطح صفر، 40 و 80 کیلوگرم در هکتار و کود زیستی ریزوبیوم، باسیلوس و سودوموناس در دو سطح کاربرد و عدم کاربرد بود. نتایج نشان داد که برهمکنش های کود نیتروژن در کود فسفر و کود فسفر در کود زیستی بر عملکرد دانه و برهمکنش کود نیتروژن در کود فسفر در کود زیستی بر صفات تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه معنی دار بود. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در برهمکنش 120 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و 80 کیلوگرم فسفر در هکتار (1556 کیلوگرم در هکتار) و کمترین آن در تیمار شاهد (451 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. بیشترین مقدار صفات تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن صد دانه در ترکیب تیماری120 کیلوگرم کود نیتروژن و 40 کیلوگرم کود فسفر در هکتار به همراه استفاده از کود زیستی به دست آمد. با توجه به نتایج فوق احتمال می رود تلفیق کودهای زیستی فسفره و شیمیایی توام با کود شیمیایی نیتروژن قادر به تامین بخشی از نیازهای غذایی لوبیا باشد که نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه است.