بررسی اثر ضد باکتریایی نایسین و اسانس گیاه ازبووه (مرزه پرویی) به تنهایی و توام با یکدیگر بر جمعیت استافیلوکوکوس اورئوس تلقیح شده در همبرگر

اهمیت تغذیه سالم و توجه روزافزون مصرف کنندگان به مواد غذایی سالم، منجر به رویکرد قابل توجه تولیدکنندگان به جایگزینی نگهدارنده های شیمیایی با انواع طبیعی و بیولوژیک در فرآورده های غذایی شده است. اسانس مرزه پرویی به علت دارا بودن خاصیت ضدمیکروبی به عنوان یک گیاه دارویی شناخته شده است. نایسین نیز یک پپتید ضدمیکروبی است که روی طیف وسیعی از باکتری ها تاثیر می گذارد و به صورت گسترده در مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف تحقیق حاضر، بررسی استفاده از اسانس مرزه پرویی و باکتریوسین نایسین به تنهایی و توام با یکدیگر جهت مهار رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در همبرگر است.
به نمونه های همبرگر میزان CFU/g 103×5 باکتری استافیلوکوکوس اورئوس تلقیح شد. تیمار نایسین در غلظت 5/0 درصد و تیمارهای اسانس مرزه پرویی در سه غلظت 01/0، 02/0 و 04/0 درصد به تنهایی و توام با نایسین تهیه شد. همه تیمارها و گروه شاهد بسته بندی و به مدت 63 روز در دمای C° 12- نگه داری شدند. تعداد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس هر هفت روز یک بار توسط کشت سطحی روی محیط برد پارکر آگار شمارش شد.
تمامی تیمارها توانستند به طور معنی داری مانع از رشد باکتری نسبت به نمونه شاهد در طی مدت نگهداری شوند. استفاده همزمان از نایسین و اسانس مرزه پرویی باعث افزایش قدرت باکتری زدایی گردید.
استنتاج: بیش ترین میزان کاهش جمعیت باکتریایی در استفاده همزمان از نایسین 5/0 درصد و اسانس مرزه پرویی 04/0 درصد بود. هم چنین غلظت 04/0 درصد اسانس از نظر ارزیابی حسی برای تست کنندگان مطلوب نبود.