بررسی عفونت استرنوم متعاقب جراحی عروق کرونر در مرکز قلب مازندران

عفونت استرنوم عارضه ای جدی به دنبال استرناتومی میانی می باشد که باعث افزایش مرگ و میر بیمارستانی می گردد. در این نگارش به عفونت استرنوم در بخش جراحی مرکز قلب مازندران و چگونگی درمان آن می پردازیم.
در یک مطالعه توصیفی، از فروردین 1391 تا اسفند 1394، تعداد 4725 بیمار تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به سن، جنس، فاکتورهای خطر ابتلا به ایسکمی قلبی و عوامل موثر در ایجاد عفونت ضمن عمل جراحی و نوع عفونت استرنوم و روش درمانی آن ها مورد بررسی قرار گرفتند. درمان های انجام شده بر اساس نوع عفونت و زمان تشخیص آن در نظر گرفته شده اند. داده های آماری با نرم افزار Med calc بررسی شده و 05/0p< از نظر اختلاف آماری معنی دار در نظر گرفته شده است.
عفونت استرنوم در 49 بیمار (1 درصد) دیده شده که 26 مورد (55/0 درصد) عفونت سطحی و 23 مورد (49/0 درصد) عفونت عمقی بوده اند. اکثرا خانم های مبتلا به دیابت، فشارخون بالا و چاقی مفرط با Cross-clamp time طولانی تر، مبتلا به عفونت استرنوم شده اند. بیماران با عفونت سطحی به روش دبریدمان پوست و بستن ثانویه زخم درمان شده و بیماران مبتلا به عفونت عمقی استرنوم که به طور زودرس یعنی تا 48 ساعت پس از استقرار عفونت تشخیص داده شده اند، با دبریدمان پوست و استرنوم و بستن مجدد قفسه سینه پس از تعبیه درن مدیاستن درمان شده اند. مرگ و میر در بیماران مبتلا به عفونت استرنوم بالاتر بوده است. (2/12 درصد).
استنتاج: با اعمال قوانین کنترل عفونت می توان آمار عفونت استرنوم را به حداقل رسانید. عفونت استرنوم مرگ و میر پس از عمل جراحی را به طور چشم گیری بالا می برد.