کاهش بیان پروتئین شوک حرارتی HSP90α پس از مواجهه با داروی دوکسوروبیسین در لاین های سلولی سرطان پستان (MCF-7 و MDA-MB-231)

آمار سرطان پستان روز به روز در حال افزایش است. دانشمندان برای مهار سرطان پستان در حال بررسی اثرفاکتورهای سلولی بر روند درمان سرطان پستان می باشند. هدف از این پژوهش تعیین IC50 داروی دوکسوروبیسین در 24 ساعت بر روی رده های سلولی MCF-7 و MDA-MB-231 و بررسی بیان پروتئین شوک حرارتی HSP90α به عنوان یکی از فاکتورهای سلولی قبل و پس از مواجهه با دوکسوروبیسین در 24 ساعت در هر دو رده سلولی سرطان پستان است.
مطالعه حاضر از نوع توصیفی مداخله ای بود که بر روی دو رده سلولی MCF-7 وMDA-MB-231` پس از مواجهه با دوکسوروبیسین در 24 ساعت انجام شد وحساسیت سلول ها نسبت به داروی دوکسوروبیسین با استفاده از تکنیک MTT Assay با کمک نرم افزار آماری excel تجزیه و تحلیل گردید. بیان پروتئین شوک حرارتی HSP90α در هر دو رده سلولی قبل و پس از مواجهه با داروی دوکسوروبیسین با تکنیک ایمنوفلورسنت (ایمنوسیتوکیمیستری) به صورت کیفی مقایسه گردید.
نتایج MTT Assay نشان داد ) IC50مقدار دوزی که باعث مرگ 50 درصد سلول ها می شود) سلول های MDA-MB-231 و MCF7 پس از مواجهه با دوکسوروبیسین در 24 ساعت به ترتیب برابر با 521/14 و 3315/16 میکرومولار بود و با روش ایمنوسیتوشیمی، بیان پروتئین HSP90αدر هر دو رده سلولی پس از مواجهه با داروی دوکسوروبیسین نسبت به گروه کنترل کاهش یافت.
استنتاج: تراکم سلولی سلول های رده (ER-) MDA-MB-231 و رده MCF-7(ER +) پس از مواجهه با دوکسوروبیسین با افزایش دوز دارو،کاهش یافته که این اثر وابسته به دوز دارو است و هر دو رده سلولی دچار مرگ سلولی شدند. بیان HSP90α کاهش یافت، اما سلول های MDA-MB-231 حساس تر بودند.