نقش خودکارآمدی و تاب آوری روان شناختی در تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان

تعلل ورزی تحصیلی یکی از مولفه های تاثیرگذار بر کاهش عملکرد تحصیلی دانشجویان است. همچنین خودکارآمدی و تاب آوری روان شناختی جزو مهارت های مهم زندگی محسوب می شود که با پیامدهای مثبت در بسیاری از جنبه های زندگی همراه هستند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش خودکارآمدی و تاب آوری روان شناختی در تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان بود.
این پژوهش از نوع همبستگی است که برای اجرای آن تعداد 389 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرکرد در سال تحصیلی 1394- 1393 به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شدند و به پرسشنامه تعلل ورزی، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی و پرسشنامه تاب آوری که همگی دارای روایی و پایایی بالابودند، پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار18 Spss و به شیوه ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شدند.
نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین خودکارآمدی و تاب آوری روان شناختی با تعلل ورزی تحصیلی ارتباط منفی و معنادار وجود دارد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارامدی و تاب آوری روان شناختی می توانند به طور منفی و معنادار 16 درصد از واریانس تعلل ورزی تحصیلی در دانشجویان را پیش بینی نماید.
تحقیق حاضر نشانگر اهمیت خودکارآمدی و تاب آوری روان شناختی در تبیین تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان است. بنابراین ارائه آموزش هایی مبتنی بر یادگیری مهارت های خودکارآمدی و تاب آوری در محیط های آموزشی، منجر به کاهش تعلل ورزی تحصیلی و درنتیجه عملکرد بهتر تحصیلی در دانشجویان خواهد شد.