بررسی اثر سالیسیلیک اسید و جیبرلین بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش (Vigna radiata)

هورمون های گیاهی از جمله سالیسیلیک اسید و جیبرلین بر صفات کمی و کیفی گیاهان زراعی موثر ند. کاربرد خارجی تنظیم کننده های رشد گیاهی به عنوان راهکاری موثر برای بهبود مقاومت به شوری در گیاهان مطرح است. به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید و جیبرلین بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش، آزمایشی در سال 1393 در مرکز تحقیقات کشت و صنعت گوهرکوه خاش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با سه تکرار انجام شد. در این بررسی سالیسیلیک اسید در چهار غلظت مختلف شامل 0، 25، 50 و 100پی پی ام به عنوان عامل اول و جیبرلین در سه غلظت 0، 50 و 100پی پی ام به عنوان عامل دوم بودند. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع بوته، عملکرد علوفه تر و خشک، عملکرد دانه، وزن هزار دانه و شاخص برداشت بودند. نتایج نشان داد که در تیمار 50 پی پی ام سالیسیلیک اسید بهترین عملکرد علوفه خشک به میزان 1837 کیلوگرم در هکتار و 49 درصد افزایش نسبت به شاهد، عملکرد دانه به میزان 3/513 کیلوگرم در هکتار و 19/36 درصد افزایش نسبت به شاهد و شاخص برداشت نیز به میزان 11/27 درصد بود که نسبت به شاهد 76/30 درصد افزایش نشان داد و در تیمار 100 پی پی ام جیبرلین بهترین عملکرد علوفه خشک به میزان 36/1469 کیلوگرم در هکتار و 9/20 درصد افزایش نسبت به شاهد، عملکرد دانه به میزان 08/508 کیلوگرم در هکتار و 09/31 درصد افزایش نسبت به شاهد و شاخص برداشت نیز به میزان 66/25 درصد بود که نسبت به شاهد 45/20 درصد افزایش نشان داد. به طور کلی می توان بیان کرد که سالیسیلیک اسید و جیبرلین بر صفات مورد بررسی تاثیر معنی دار مثبت داشتند و رشد بهتر بوته های ماش در تیمار 50 پی پی ام سالیسیلیک اسید و 100 پی پی ام جیبرلین مشاهده شد.