بررسی ارتباط بین اقدامات کنترلی اولویت بندی شده و کاهش سطح ریسک در یکی از کارخانه های روغن خوراکی تهران

روش (FMEA: Failure Mode Effect Analysis) برای شناسایی نقص های بوجود آمده در اجزای یک ماشین و یا یک فرایند تولیدی که از چند ماشین تشکیل شده است، بکار می رود. هدف از این مطالعه بررسی انواع اقدامات کنترلی اولویت بندی شده در کاهش عدد ریسک در یکی از کارخانه های روغن خوراکی است.
پژوهش حاضر مطالعه ای از نوع طولی است که به صورت مداخله ای در یکی از کارخانه های روغن خوراکی در استان تهران در سال 1393 اجرا گردید. پس از ارزیابی اولیه توسط تیم کارشناسی، راهکارهای اصلاحی اجرا شد و (RPN2: Risk Priority Number) به دست آمد. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده گردید.
در صنعت مورد بررسی با استفاده از روش ارزیابی ریسک FMEA تعداد 73 خطر در 5 واحد از آن کارخانه شناسایی گردید. بیشترین عدد اولویت ریسک (RPN) 80 و کمترین عدد ریسک 4 بدست آمد. بیشترین احتمال خطر مربوط به واحد تاسیسات بود که میانگین احتمال خطر در این واحد قبل از اجرای اقدامات کنترلی و پس از آن به ترتیب ( 5/4 و 25/3) می باشد. بیشترین شدت خطر مربوط به واحد ابزارسازی بود که میانگین شدت خطر قبل از مداخله در این واحد و پس از آن به ترتیب (75/4 و3) بدست آمد.بین متوسط RPN کل، قبل و بعد از مداخله، تفاوت معناداری در سطح معناداری 5 0/0 وجود دارد.
برا ساس یافته های این مطالعه می توان چنین نتیجه گیری کرد که روش FMEA یک روش ارزیابی بسیار مفید است که به بررسی دقیق پروسه ی پر خطر یا فرایند مستعد خطا می پردازد.