بررسی تراکم ماست سل ها در شایع ترین تومورهای خوش خیم و بدخیم بزاقی در جنوب شرق ایران از سال 1384 تا 1394

تومورهای بزاقی بخش مهمی از پاتولوژی دهان هستند. نقش ماست سل ها در ایجاد تومورها گزارش شده است؛ اما در مورد نقش آنها در تومورهای غدد بزاقی مطالعات کافی صورت نگرفته است. این مطالعه به بررسی تراکم ماست سل ها در شایع ترین تومورهای بزاقی پرداخت.
در این مطالعه مقطعی 70 نمونه از شایع ترین تومورهای خوش خیم و بدخیم بزاقی و 10 نمونه بافت بزاقی نرمال از بیمارستان های کرمان و شیراز از سال 1384 تا 1394 بررسی شدند. نمونه ها رنگ آمیزی شدند و داده ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون مقایسات چندگانه Tukey، آزمون مجذور کای و t مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین تعداد ماست سل ها در تومورهای بزاقی در مقایسه با بافت نرمال هم در ناحیه استرومای داخل تومورها و هم در حاشیه تومورها به طور معناداری بیشتر بود (001/0=p). در مقایسه تومورهای خوش خیم و بدخیم، تراکم ماست سل ها در ناحیه استرومای داخل تومور اختلاف معناداری نداشت ولی در استرومای خارج تومور اختلاف معنادار بود (002/0=p). همچنین در استرومای داخل تومور اختلاف معناداری بین تومورهای موکواپیدرموئید کارسینوما و آدنوئید سیستیک کارسینوما مشاهده نشد اما در استرومای خارج تومور اختلاف معنادار بود (015/0=p). متوسط تراکم ماست سل ها در موکواپیدرموئید کارسینومای گرید یک به طور معناداری بیشتر از گرید دو و سه بود (001/0=p).
به نظر می رسد تراکم ماست سل ها در تومورهای بزاقی با سیر تومور و درجه بدخیمی مرتبط باشد.