اثرات سیلیمارین در مدل تجربی درد التهابی ناشی از فرمالین و ارتباط آن با سیستم هیستامینرژیک

دردشایع ترین شکایت کلینیکی بیماران بوده ویکی ازقدیمی ترین مشکلات بشری را تشکیل می دهد. با توجه به اثرات درمانی گیاهان دارویی،در تجربه حاضر اثرات سیلیمارین،ماده موثره گیاه خار مریم،در مدل تجربی درد التهابی ناشی از فرمالین و ارتباط آن با سیستم هیستامینرژیک مورد بررسی قرار گرفت.
در پژوهش حاضر از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات در 7 گروه 6 تایی تقسیم شدند.گروه1(شاهد):سالین نرمال + فرمالین 1درصد کف پایی،گروه 2، 3، 4 و 5:دریافت کننده سیلیمارین(50،100،200و400 میلی گرم به کیلوگرم،داخل صفاقی) +فرمالین 1درصد. گروه 6: دریافت کننده رانیتیدین(20 میلی گرم به کیلوگرم،داخل صفاقی)+ فرمالین 1درصد. گروه 7: دریافت کننده پیش تزریق رانیتیدین(20 میلی گرم به کیلوگرم،داخل صفاقی) + سیلیمارین(200 میلی گرم به کیلوگرم،داخل صفاقی) + فرمالین1درصد.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد تزریق کف پایی فرمالین 1درصد به طور معنی داری(0/05 P) موجب بروز یک پاسخ درد دو مرحله ای در حیوان گردید. تزریق سیلیمارین موجب کاهش معنی دار(0/05 P)پاسخ های درد فرمالینی در هر دو مرحله شد. از طرفی پیش تزریق رانیتیدین به مقدار 20 میلی گرم به کیلوگرم قبل از سیلیمارین(200 میلی گرم به کیلوگرم) موجب کاهش معنی دار(0/05 P) پاسخ های درد در هر دو مرحله اول و دوم گردید.
نتایج مشخص نمود که سیلیمارین موجب بروز اثرات ضد دردی در درد ناشی از فرمالین شده واحتمالا این اثرات از طریق تداخل با گیرنده های H2هیستامینی انجام می گیرد.