انگیزش پنبه و باززایی گیاه از کشت رویان در پایه GF677

در این پژوهش دستور کار کامل ریزافزایی GF677 از روش اندام زایی غیرمستقیم از کشت رویان شرح داده شد. بذرهای بالغ GF677 پس از گندزدایی، به منظور شکستن نیاز سرمایی در شرایط سترون در محلول 250 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید (GA3) با 5 تیمار زمانی (0، 12، 24، 48 و 96 ساعت) و در دمای 3±25 درجه سلسیوس قرار گرفتند. ریزنمونه های رویان با دقت از لپه های بذرها جدا و جهت پینه زایی روی محیط کشت پایه موراشیگ و اسکوگ (MS) با تیمارهای مختلف تنظیم کننده رشد کشت شدند. نتیجه ها نشان داد به طور کلی تیمار GA3 سبب افزایش پینه زایی از ریزنمونه ها شد که این اثر تنها در حضور 2، 4- دی کلروفنوکسی استیک اسید (2،4-D) و بنزیل آدنین (BA) صورت گرفت. پینه ها به منظور اندام زایی روی محیط کشت دارای BA (0، 1، 2 و 4 میلی گرم در لیتر) به همراه 25/0 میلی گرم در لیتر نفتالن استیک اسید (NAA) و 25/0 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید (IBA) منتقل شدند. بیشترین تعداد شاخه در هر ریزنمونه (60/16) در حضور 2 میلی گرم در لیتر BA به دست آمد. تیمار بذرها در محلول GA3 سبب کاهش مقدار باززایی شاخه از پینه شد. جهت ریشه زایی ریزشاخه ها، سه نوع اکسین IBA، NAA و ایندول استیک اسید (IAA) به غلظت های 0، 5/0، 1، 2، 4 و 8 میلی گرم در لیتر در محیط کشت MS نیم قدرت بررسی شد که به طور کلی بیشترین ریشه زایی در حضور IBA مشاهده شد. سازگاری گیاهک های ریشه دار شده پس از انتقال به محیط خاکی در شرایط گلخانه 85% بود.