بررسی جامعه شناختی «کنش مشترک» از منظر تعامل گرایی نمادین هربرت بلومر در نمایشنامه ی تاریخی- سیاسی فنشن نوشته دیوید هر

هربرت بلومر، جامعه شناس آمریکایی معاصر، یکی از چهره های تاثیر گذار در حوزه جامعه شناسی در سطح روابط خرد افراد با یکدیگر است. «کنش مشترک»، در حیطه «تعامل گرایی نمادین» شاید مهم ترین سهم او در مطالعات جامعه شناختی باشد. از نظر بلومر، جامعه انسانی متشکل از انسان های کنشگر است و حیات جامعه برخاسته از کنش مشترک کنشگران. کنش مشترک، رویدادی انسانی بر پایه روابطی پویا و انعطاف پذیراست که می تواند علاوه بر حرکتی جمعی در راستای تحقق اهدافی که صورت های کلان به خود می گیرد باشد، واجد نوعی کیفیت جدلی و بازاندیشانه نیز باشد و در بطن خود با انحراف از الگوهای رفتاری از پیش تعیین شده سمت و سویی تازه بگیرد. نمایش نامه های دیوید هر نمایش نامه نویس معاصر انگلیسی از آن روی که رویکردی دیالکتیکی به مسائل تاریخی - سیاسی، به ویژه در حوزه شرق شناسی دارند از اهمیت ویژه ای برخوردارند. فنشن، یکی از آثار نمایشی او در این راستا، به داستان روستایی در چین می پردازد که اهالی آن تحت هدایت جنبش مردمی که بلومر از آن بعنوان ساختار کلان یاد می کند، گام به گام از حرکتی فردی به رویدادی اجتماعی- انقلابی سوق می کنند. مقاله حاضر تلاش کرده تا به بررسی این حرکت اجتماعی از منظر تعامل گرایی نمادین و «کنش مشترک» بلومر پرداخته و در این راستا با نشان دادن روند کنش مشترک درمیان روستائیان و نیز تغییر و توسعه آن به سوی جامعه آرمانی، خوانشی جامعه شناختی از نگاه اصلاح طلبانه یک نمایشنامه نویس مارکسیستی در به تصویر کشیدن انقلابی مردمی ارائه می کند. نتیجه این مطالعه اثبات حضور موثر کنش مشترک بلومر در مناسبات انقلابی و نیز بررسی جلوه های نمود آن در کنش ها و دیالوگ های شخصیت های نمایش است.