طراحی مدل اهدای عضو براساس متغیرهای اخلاق اجتماعی، نوع دوستی و دین باوری

از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر رفتار انسان ها، اخلاق اجتماعی، نوع دوستی و همچنین باورهای مذهبی است که می توانند نقش اساسی در ارتقای فرهنگ سازی اهدای عضو داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی نقش اخلاق اجتماعی و نوع دوستی در تبیین نگرش به اهدای عضو با میانجی گری دین باوری می باشد.
روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر مدل ساختاریابی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل 323 نفراز دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه های آزاد و دولتی شهرستان های مراغه و بناب در سال 1394 بودند که به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه و Carlo محقق ساخته نگرش دانشجویان نسبت به اخلاق اجتماعی، پرسش نامه نوع دوستی و همکاران و همچنین از مقیاس دین باوری Tihana همکاران، مقیاس نگرش به اهدای عضو استفاده گردید. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری Nilson صورت گرفت. جهت آزمون مسیرهای میانجی گری AMOS و با کمک نرم افزار 22 (Sem) در الگوی پیشنهادی، از روش بوت استراپ استفاده شد.
اثر مستقیم متغیرهای اخلاق اجتماعی​ (0/55)، نوع دوستی​ (0/37)، و دین باوری​ (0/02)، بر نگرش دانشجویان نسبت به اهدای عضو معنادار است (0/01>P)​. همچنین متغیرهای اخلاقی اجتماعی (0/016) و نوع دوستی (0/03) با میانجی گری دین باروری معنادار ئمی باشند. در مجموع، 78 درصد از واریانس متغیر نگرش به اهدای غضو در دانشجویان از طریق متغیرهای پیش بین تبیین می شود.
استنتاج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که متغیرهای اخلاق اجتماعی، نوع دوستی و دین باوری بر نگرش دانشجویان به اهدای عضو نقش دارند؛ بنابراین به نظر می رسد با افزایش میزان اخلاق اجتماعی، نوع دوستی و دین باوری، نگرش دانشجویان به اهدای عضو بیشتر شود.