بررسی جامعه شناختی نگرش کارکنان ناجا به تاسیس پلیس یگان ویژه زن

اگرچه امروزه زنان در اکثر ماموریت های پلیس حضور دارند، اما چنین به نظر می رسد که جامعه نیازمند حضور بیشتر این پلیس در شرایط و وضعیت های خاص همچون بروز برخی مشکلات اجتماعی یا سیاسی (واقعی یا غیرواقعی) که می تواند منجر به شکل گیری انواع ناآرامی ها، رفتارهای جمعی، آشوب ها، رفتارهای پیش بینی ناپذیر و از این قبیل از سوی قشر زنان شود؛ است. در همین راستا، این مطالعه با هدف بررسی جامعه شناختی نگرش کارکنان ناجا به تاسیس پلیس یگان ویژه زن انجام پذیرفته است.
تحقیق حاضر از نظر هدف و ماهیت، کاربردی و از حیث روش اجرا، پیمایشی است. جامعه آماری شامل کارکنان و دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی امین و کارکنان یگان ویژه تهران بزرگ است که تعداد 150 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای به عنوان حجم نمونه انتخاب و به صورت تمام شمار مورد پرسش قرارگرفته اند. برای جمع آوری داده ها، از روش میدانی و از ابزار پرسش نامه محقق ساخته استفاده و پرسش نامه طراحی شده در سه حوزه الف) ضرورت و لزوم تاسیس پلیس یگان ویژه زن؛ ب) میزان موفقیت پلیس یگان ویژه زن در ماموریت ها و ج) چالش ها و نیازمندی های پلیس یگان ویژه زن تنظیم شد.
مقادیر تی به دست آمده از آزمون تی تک نمونه ای در مورد هر سه متغیر فوق، در سطح اطمینان بیش از 99 درصد (000/0= Sig) پذیرفته و تایید شده است و میانگین پاسخ های ارائه شده توسط نمونه آماری در مورد هر سه متغیر تحقیق و شاخص های مربوطه، بر اساس طیف لیکرت (1 تا 5)، در دامنه 3 تا 5 قرار گرفته است.
از آنجا که دامنه میانگین های محاسبه شده بیشتر از 3 است، می توان استدلال کرد که پاسخگویان با توجه به سه محور اصلی ضرورت و لزوم تاسیس، میزان موفقیت و چالش ها و نیازمندی های پلیس یگان ویژه زن، نگرش مثبتی نسبت به تاسیس پلیس یگان ویژه زن داشته اند.