نقش پیش بینی کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رضایت زناشویی و فرسودگی شغلی پرستاران زن

با توجه به اهمیت تنظیم هیجان در فرسودگی شغلی و رضایت زناشویی، هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان با فرسودگی شغلی و رضایت زناشویی در بین پرستاران زن می باشد.
در پژوهش توصیفی همبستگی حاضر، شرکت کنندگان شامل 140 نفر پرستار زن (اعم از کارشناس پرستاری، کاردان پرستاری و بهیاری) شاغل در بیمارستان های سطح استان اردبیل که از این نمونه ای به تعداد با لحاظ کردن ملاک های ورود و خروج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه های فرم کوتاه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، فرسودگی شغلی Maslesh و مقیاس سازگاری زناشویی جهت گردآوری اطلاعات استفاده شد و داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل همبستگی و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.
نتایج تحلیل داده ها نشان داد که راهبردهای پذیرش، ارزیابی مجدد مثبت و نشخوار فکری توانایی معنی داری برای پیش بینی رضایت زناشویی دارند و راهبردهای ملامت دیگران، پذیرش و نشخوارفکری توانایی معنی داری برای پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران زن دارند. همچنین بین رضایت زناشویی با فرسودگی شغلی و راهبردهای ناسازگارانه تنظیم هیجان رابطه معکوس معنی دار و بین رضایت زناشویی و فرسودگی شغلی با راهبردهای سازگارانه تنظیم هیجان رابطه مستقیم معنی داری به دست آمد.
نتیجه گیری کلی: نتایج پژوهش حاضر ارتباط بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان با فرسودگی شغلی و رضایت زناشویی در بین پرستاران را آشکار نمود. پیشنهاد می شود در برنامه های آموزشی و پیشگیری از تنظیم هیجان به عنوان عاملی موثر و مرتبط با رضایت زناشویی و فرسودگی شغلی در پرستاران استفاده گردد.