معرفی و نقد نظریه اعتماد متعارف

بر اساس قواعد کامن لای انگلستان، تعهد شخص در صورتی لازم الاجرا است که یا طرف مقابل عوضی برای آن تعهد فراهم کند یا اینکه قرارداد با تشریفات خاصی منعقد شود. در برخی کشورهای کامن لا مانند استرالیا، کانادا و ایالات متحده امریکا، نظریه دیگری با عنوان اعتماد متعارف مطرح شده است که می تواند در ردیف عوض یا جایگزین آن قرار گیرد، اما دادگاه های انگلستان هنوز چنین کارکردی را برای این نظریه به رسمیت نشناخته اند. برابر این نظریه، فعل یکی از طرفین درصورتی که مورد اعتماد طرف مقابل قرار گرفته باشد، موجب پیدایش تعهد الزام آور بر فاعل آن می شود. این نظریه نکات مشترکی با قواعد غرور و استیفا از مال یا عمل غیر در فقه و حقوق ما دارد و بررسی آن، زمینه فکری مناسبی را برای تطبیق و مقایسه کامن لا و فقه و حقوق ایران در بخش کوچکی از حقوق تعهدات فراهم می سازد.