بهینه سازی فرایند تصفیه پساب کارخانجات لبنی با استفاده از لخته کننده های طبیعی و شیمیایی

پساب های لبنی، با کاهش اکسیژن محلول در آب، اکوسیستم های فعال آب را غیرفعال کرده و باعث از بین رفتن موجودات آبزی می شوند. این تحقیق با هدف بهینه سازی فرایند کاهش COD در پساب کارخانجات لبنی با استفاده از ترکیبات لخته کننده انجام شد. فرمولاسیون ترکیبی بهینه ای از ترکیبات لخته کننده طبیعی و شیمیایی شامل پکتین، آلژینات سدیم، سولفات آلومینیوم و کلرید آهن و همچنین دمای لخته سازی به منظور کاهش شاخص مورد نظر، تعیین شد. طراحی آزمایش ها با روش آماری کسری از فاکتوریل کامل و نرم افزار Qualitek-4 و تجزیه و تحلیل نتایج آزمایشگاهی با آنالیز سیگنال به نویز انجام شد. شرایط بهینه با غلظت سولفات آلومینیوم، آلژینات سدیم، کلرید آهن و پکتین به ترتیب برابر با 5/1، 03/0، 5/1 و 1 گرم در لیتر و دمای 30 درجه سلسیوس حاصل شد. مقدارکاهش COD تحت شرایط بهینه، 411/28 درصد تخمین زده شد. کاهش 29 درصد در COD آب پنیر در آزمایش های انجام شده تحت شرایط بهینه به دست آمد. موثرترین فاکتور در کاهش بار آلی پساب، تغییرات غلظت کلرید آهن با سهم 35درصد بود. تغییر در غلظت پکتین، کمترین تاثیرگذاری (8/1 درصد) و تغییرات غلظت آلژینات سدیم نیز اثر ناچیزی در حد 8/8 درصد داشت. تغییرات غلظت سولفات آلومینیوم و دمای لخته سازی به ترتیب 8/30درصد و 3/23 درصد در کاهش میزان COD موثر بودند. نتایج نشان داد که لخته کننده های طبیعی نسبت به لخته کننده های شیمیایی دارای اثرات کمتری در کاهش اکسیژن مورد نیاز شیمیایی در پساب صنایع لبنی می باشند.