برآورد پتانسیل تولید رسوب ناشی از فرسایش بادی در اراضی منطقه عبدالخان (شوش) با استفاده از مدل ایریفر

تعیین حساسیت نسبی اراضی به فرسایش بادی و شناخت عوامل موثر بر آن به منظور الویت بندی و مدیریت عملیات حفاظت خاک و کنترل عوامل آن، ضروری است. در این تحقیق از مدل IRIFR1 به منظور تعیین پتانسیل تولید رسوبات بادی در اراضی منطقه عبدالخان استفاده شده است. در این راستا 9 عامل تعریف شده موثر مورد بررسی و امتیازات هر بخش در منطقه محاسبه شد و میزان رسوب دهی سالیانه منطقه موردنظر برآورد شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در منطقه مورد بررسی 35/290 هکتار معادل 21/10 درصد از کل منطقه در کلاس کم، 7/424 هکتار معادل 93/14 درصد در کلاس متوسط، 16/1516 هکتار معادل 34/53 درصد در کلاس زیاد و 57/611 هکتار معادل 51/21 درصد از کل منطقه در کلاس خیلی زیاد از نظر تولید رسوب و فرسایش بادی قرار دارد. در کل، میانگین شدت فرسایش بادی منطقه مورد نظر با 55/79 امتیاز و میانگین پتانسیل تولید رسوب ویژه سالیانه منطقه مورد نظر با 64/3302 تن در کیلومتر مربع از نظر کیفی دارای درجه زیاد (شدید) می باشد. در بین عوامل موثر در فرسایش بادی در مدل IRIFR، عامل سرعت و وضعیت باد و همچنین بافت خاک و پوشش سطح آن مهمترین عوامل موثر در فرسایش بادی و پتانسیل تولید رسوب در منطقه مورد مطالعه می باشند.