مزیت نسبی و پایداری گاوداری های نیمه صنعتی: مطالعه موردی استان زنجان

زمینه مطالعاتی: با وجود گذشت بیش از نیم قرن از حضور سیستم های نوین گاوداری در بخش دامپروی، مطالعات اقتصادی اندکی درخصوص این سیستم ها صورت گرفته است.
با توجه به روند صنعتی شدن دامپروری، بررسی رقابت پذیری و ثبات گاوداری های نیمه صنعتی، به عنوان حلقه واسط دامداری سنتی و صنعتی، از اهمیت اساسی برخوردار است. هدف تحقیق حاضر بررسی وجود مزیت نسبی در سیستم گاوداری نیمه صنعتی است.
در تحقیق حاضر با تعریف و تبیین گاوداری نماینده سیستم نیمه صنعتی در استان زنجان و گردآوری اطلاعات مقدار و قیمت نهاده ها و محصولات مختلف، شاخص های هزینه تولید منابع داخلی، DRC، نسبت هزینه به منفعت اجتماعی، SCB، و منفعت خالص اجتماعی، NSP محاسبه و تحلیل شد.
نتایج حاکی از وجود مزیت نسبی در گاوداری های نیمه صنعتی استان زنجان است.
نتیجه گیری نهایی: تحلیل ها نشان داد عملکرد مناسب تولید در گاوهای اصیل دلیل اصلی این مساله است به طوری که حتی اگر شیر هر راس گاو شیرده در هر روز به 5/19 کیلوگرم کاهش یابد این سیستم کماکان دارای مزیت نسبی خواهد بود. همچنین، حتی اگر نرخ ارز تا 9390 ریال به ازای هر دلار کاهش یابد، تولید کماکان از مزیت نسبی برخوردار است.