تلفیق نماتدهای بیماری زای حشرات و حشره کش های شیمیایی در کنترل تریپس پیاز (Thrips tabaci (Thysanoptera: Thripidae در شرایط آزمایشگاه

تلفیق نماتدهای بیماری زای حشرات و دیگر عوامل کنترلی با ایجاد اثرات افزایشی یا سینرژیستی در مرگ و میر آفت، برای دستیابی به کنترل مطلوب تر یک آفت استفاده شده است. در این مطالعه پتانسیل نماتدهای بیماری زای حشرات (Steinernema carpocapsae و Heterorhabditis bacteriophora) به تنهایی، حشره کش های شیمیایی (ایمیداکلوپرید، دلتامترین و آبامکتین) به تنهایی و تلفیق نماتدهاو حشره کش ها روی تریپس پیاز Thrips tabaci (Thysanoptera: Thripidae) مورد ارزیابی قرار گرفته است. در آزمایش های اولیه، اثر غلظت های مختلف حشره کش ها و نماتدها روی لارو تریپس آزمایش و مقادیر LC10 و LC30 حشره کش ها اندازه گیری گردید. سپس با انجام آزمایش های پیش تیمار، لارو تریپس ابتدا در معرض LC30 آبامکتین (16/5 میلی گرم/لیتر)، LC10 ایمیداکلوپرید (16/50 میلی گرم/لیتر) یا LC10 دلتامترین (28/10 میلی گرم/لیتر) قرار گرفته و سپس با دو غلظت 400 یا 1000 نماتد جوان بیماری زا/سانتی مترمربع تیمار شد. درصد مرگ و میر در بازه های زمانی مختلف (24، 48 و 72 ساعت پس از استفاده نماتد) ثبت شد. نتایج نشان داد که استفاده از نماتدها به تنهایی کمتر از 30% مرگ و میر تریپس را دنبال داشته است. تلفیق H. bacteriophora و همه حشره کش ها بطور افزایشی بر مرگ و میر تریپس اثر داشت و تیمار ایمیداکلوپراید اثر سوئی بر عملکرد H. bacteriophora در غلظت 1000 جوان بیماری زا/سانتی مترمربع نشان داد. اثرات افزایشی و سینرژیستی در تلفیق حشره کش ها با S. carpocapsae مشاهده شد. این تیمارها در مقایسه با نماتد تنها مرگ و میر بالاتری ایجاد کردند و اثرات سینرژیستی در تلفیق S. carpocapsae غلظت 400 جوان بیماری زا/سانتی مترمربع با ایمیداکلوپرید و دلتامترین و همچنین غلظت 1000 جوان بیماری-زا/سانتی مترمربع با آبامکتین مشاهده گردید.