تاثیر ورزش استقامتی همراه با مصرف محلول عصاره برگ های گیاه بابونه بر فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و سطح مالون دی آلدئید کبدی موش های صحرایی دیابتی نوع 1

فشار اکسایشی شرایطی است که در آن افزایش تشکیل رادیکال های آزاد بر ظرفیت آنتی اکسیدانی موجود به علت کاهش تولید آنتی اکسیدان ها یا افزایش تولید بیش از حد رادیکال های آزاد غلبه کرده که در توسعه دیابت و عوارض آن دخالت دارد. در مطالعه حاضر، تاثیر تمرین استقامتی به همراه مصرف عصاره برگ های بابونه، بر فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز و سطح مالون دی آلدئید کبدی موش های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بررسی می شود.
در این مطالعه که از نوع تجربی می باشد 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی195-200 گرم به طور تصادفی در 5 گروه جای گرفتند: گروه کنترل غیرفعال (SC)، دیابتی غیرفعال (SD)، دیابتی تمرین کرده (TD)، دیابتی درمان شده با عصاره بابونه (DCh) و دیابتی تمرین کرده درمان شده با عصاره بابونه (TDCh). گروه های تمرین کرده به مدت 8 هفته و 4 روز در هفته روی نوارگردان به تمرین زیر بیشینه وا داشته شدند. همچنین گروه های تحت درمان با عصاره بابونه، روزانه mg/kgbw200 محلول عصاره بابونه از طریق گاواژ به مدت 8 هفته دریافت کردند. نمونه های بافت کبد پس از 8 هفته از حیوانات تهیه شد. برای مقایسه بین گروهی از تحلیل واریانس یک طرفه در سطح آماری (0.05≥P)، به عنوان وجود اختلاف معنی دار بین گروها استفاده گردید. تحلیل آماری با استفاده از بسته نرم افزاری spss version 21.0 (SPSS Inc.، Chicago، USA) انجام شد.
فعالیت سوپراکسیددیسموتاز (SOD) کبد در پایان مطالعه، در گروه SD، 1/0±63/2 و در گروه SC، 9/0±85/4 بود (001/0>p). در حالیکه سطوح مالون دی آلدئید (MDA) کبدی در گروه SD، 2/0±45/8 و در گروه SC، 3/0±13/5 بود (001/0>p). فعالیت آنزیم SOD و سطوح MDA گروه TDCh در اثر تمرین ورزشی استقامتی به همراه مصرف عصاره برگ بابونه به حد طبیعی گروه سالم رسید (به ترتیب 2/0±84/3 و 2/0±04/6).
افزایش سطح پراکسیداسیون لیپیدی کبدی و کاهش غلظت پایه آنزیم آنتی اکسیدانی منتخب در اثر مداخله ترکیبی عصاره برگ های بابونه با اجرای فعالیت استقامتی زیربیشینه ممکن است فشار اکسایشی را بهبود بخشد.