مقایسه عملکرد فرایند شناورسازی با هوای محلول در حذف آنیلین و پنی سیلین G از محیطهای آبی

حضور آنتی بیوتیک ها به علت سمی بودن و پایدار بودن و همچنین ترکیبات آلی به عنوان یک ترکیب سخت تجزیه پذیر در آبهای سطحی و پساب بسیاری از صنایع وجود دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین کارایی فرایند شناورسازی با هوای محلول در حذف آنیلین و پنی سیلین G از محیط های آبی بود.
این مطالعه از نوع کاربردی_تجربی است که در آن از پایلوت شناورسازی با هوای محلول، در مقیاس آزمایشگاهی استفاده گردیده است. تاثیر پارامترهای موثر در فرآیند شناورسازی با هوای محلول، شامل غلظت ماده منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید (10، 20، 30، 40 و 60 میلی گرم بر لیتر)، زمان لخته سازی (5، 10، 15 و 20 دقیقه)، زمان شناورسازی (5، 10، 15 و 20 ثانیه) و فشار اشباع (3،5/3، 4 و 5/4 اتمسفر) بر میزان کاهش پنی سیلین G و آنیلین مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که فرایند شناورسازی با هوای محلول می تواند پارامترهای پنی سیلین G و آنیلین را به ترتیب به میزان 45/67% و 95% در 6 =pH غلظت اولیه پنی سیلین G معادل 25 میلی گرم در لیتر و غلظت اولیه آنیلین معادل 200 میلی گرم در لیتر، زمان لخته سازی 10 دقیقه، زمان شناورسازی 20 ثانیه، فشار اشباع 4 اتمسفر و غلظت 20 میلی گرم بر لیتر PAC کاهش دهد.
فرایند شناورسازی با هوای محلول می تواند روش موثری برای حذف آنیلین و پنی سیلینG از محیط های آبی باشد.