ارزیابی سه روش زمین آماری در تخمین برخی از خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک و تاثیر تراکم نمونه برداری بر پارامترهای تغییرنما

هدف از این پژوهش مقایسه دقت سه روش زمین آماری کریجینگ، کوکریجینگ و وزن دادن عکس فاصله برای تخمین برخی از خصوصیات خاک های دشت لاغر و تعیین تاثیر تراکم نمونه برداری بر پارامترهای تغییرنما بود. این بررسی در دشت لاغر واقع در جنوب استان فارس به وسعت 12986 هکتار انجام شد. درصد اندازه ذرات خاک (شن، سیلت و رس)، درصد کربنات کلسیم معادل، درصد گچ، هدایت هیدرولیکی اشباع و پراکنش رنگین دانه های خاک اندازه گیری و با توجه به مناسب ترین مدل درون یابی بررسی و پهنه بندی شد. سپس، روش های میان یابی ارزیابی و درون یاب مناسب انتخاب شد. نتایج نشان داد که تخمین گر کریجینگ برای درون یابی پارامترهای هدایت هیدرولیکی اشباع، رنگین دانه خاک و درصد گچ بهتر و خطای کمتری نسبت به روشوزن دادن عکس فاصله و کوکریجینگ دارد. برای درون یابی پارامترهای درصد شن، سیلت و رس روش وزن دادن عکس فاصله به دو روش دیگر ارجحیت داشت و برای درون یابی درصد کربنات کلسیم معادل روش کوکریجینگ نسبت به روش کریجینگ و روش وزن دادن عکس فاصله نتیجه بهتری را ارائه داد. تاثیر تراکم نمونه برداری بر پارامترهای تغییرنما نیز مورد بررسی قرار گرفت. در سطح اول، همه ی نمونه ها (80 نمونه) و در سطح دوم 40 نمونه به طور تصادفی انتخاب و برای تعیین تغییرنما و درون یابی در نظر گرفته شدند. با توجه به نتایج به دست آمدهتغییرات منظمی در مقادیر پارامترهای تغییرنما مشاهده نگردید اما می توان افزایش اثر قطعه ای را در اکثر خصوصیات مورد بررسی مشاهده کرد.