کاربرد روش دریس برای ارزیابی وضعیت تغذیه ای باغ های لیموترش در استان هرمزگان

آگاهی از وضعیت تغذیه ای باغ ها به کوددهی متعادل درختان کمک شایانی خواهد کرد. از طرفی میانگین عملکرد در هکتار لیموترش در باغ های کشور، در مقایسه با میانگین جهانی، فاصله قابل ملاحظه ای دارد که بخشی از آن به عدم تعادل تغذیه ای بر می گردد. یکی از روش های مورد استفاده برای اطلاع از وضعیت تغذیه ای باغ ها روش دریس می باشد. در این روش، از شاخصی استفاده می شود که نشان دهنده وضعیت تغذیه ای گیاه و کمبود و یا زیادی عناصر غذایی در گیاه است و سپس نیاز به عناصر غذایی برای گیاه اولویت بندی می شود. در این راستا تحقیق حاضر در سه منطقه مهم استان (از نظر باغ های لیموترش) یعنی هشتبندی، میناب مرکزی و رودان انجام شد. نمونه برداری های مربوط به برگ و همچنین اندازه گیری عملکرد از 60 باغ صورت پذیرفت. با توجه به شاخص های دریس بدست آمده در این تحقیق، وضعیت تغذیه ای باغ های در مناطق اصلی تولید لیموترش استان هرمزگان مورد ارزیابی قرار گرفت. متوسط شاخص دریس برای عناصر پرنیاز شامل نیتروژن، فسفر، پتاسیم به ترتیب برابر با 07/6- ، 81/0 و 68/2- بدست آمد که بر این اساس ترتیب نیاز غذایی عناصر پرمصرف در باغات لیموترش استان هرمزگان به صورت N> K > P می باشد. متوسط شاخص دریس برای عناصر کم نیاز شامل منگنز، آهن، بور، روی، مس و کلر به ترتیب برابر با 79/8-، 10/6-، 6/2، 89/4، 66/7 و 21/8 محاسبه گردید و بنابراین ترتیب اولویت تغذیه ای برای عناصر کم مصرف به صورت Mn> Fe> B> Zn> Cu> Cl تعیین گردید. ترتیب کلی نیاز به عناصر غذایی نیز به صورت Mn> Fe> N> K > P B> Zn> Cu> Cl بدست آمد. بر اساس نتایج بدست آمده می توان تصمیم گیری های مناسبی در جهت کوددهی متعادل انجام داد. پیشنهاد می شود مصرف عناصر ریز مغذی همچون آهن، منگنز و عناصر پرمصرف نیتروژن و پتاسیم در اولویت مصرف در این باغ ها قرار گیرند.