ارتباط راهبردهای مدیریت منابع و جهت گیری هدف های پیشرفت در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آسیب دیده شنوایی

آسیب شنوایی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان آسیب دیده شنوایی تاثیر می گذارد. هدف این پژوهش بررسی ارتباط راهبردهای مدیریت منابع و جهت گیری هدف های پیشرفت در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آسیب دیده شنوایی بود.
پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن را دانش آموزان آسیب دیده شنوایی در محدوده سنی 15 تا 18 سال تشکیل می دادند. 80 دانش آموز (46 پسر و 34 دختر) با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس از شهرستان های استان تهران انتخاب شدند که در سطح اقتصادی و اجتماعی متوسطی قرار داشتند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسش نامه راهبردهای مدیریت منابع (پینتریچ و همکارانش، 1991) [7] و پرسش نامه تجدیدنظرشده جهت گیری هدف های پیشرفت (الیوت و موریاما، 2008) [30] بود. پینتریچ و همکارانش پرسش نامه راهبردهای مدیریت منابع را ساخته اند که براساس مقیاس هفت درجه ای لیکرتی نمره گذاری می شود. این پرسش نامه مدیریت زمان و محیط مطالعه، نظم دهی به تلاش، یادگیری از همتایان و کمک طلبی را دربردارد. الیوت و موریاما نیز پرسش نامه تجدیدنظرشده جهت گیری هدف های پیشرفت را طراحی کرده اند. این پرسش نامه دوازده آیتم دارد که براساس مقیاس هفت درجه ای لیکرتی نمره گذاری می شود. علاوه براین شامل این چهار مقیاس است: هدف تبحرگرا، هدف اجتناب از تبحر، هدف عملکردگرا و هدف اجتناب از عملکرد. داده های مطالعه با استفاده از میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی و رگرسیون گام به گام با استفاده از نسخه 19 نرم افزار آماری SPSS تجزیه وتحلیل شد.
در این پژوهش طبیعی بودن متغیرها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمرینوف ارزیابی شد. نتایج نشان داد راهبردهای مدیریت منابع (نظم دهی به تلاش و کمک طلبی) و جهت گیری هدف های پیشرفت (هدف تبحرگرا و هدف اجتناب از عملکرد) با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار دارد (05/0P<). هدف تبحرگرا، نظم دهی به تلاش، کمک طلبی و هدف اجتناب از عملکرد توانست 53/0درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کنند (05/0P<). دراین میان هدف تبحرگرا بیشترین نقش را در پیش بینی پیشرفت تحصیلی داشت (001/0P<).
افراد ناشنوا نمی توانند صدای بلند را بشنوند و حتی آن را درک کنند. آستانه شنوایی آن ها در گوش بهتر 90 دسی بل یا بیشتر است و با یا بدون سمعک نمی توانند بشنوند. آسیب شنوایی یکی از فراوان ترین آسیب های حسی در جوامع است که بیش از 250 میلیون نفر در دنیا به آن مبتلا هستند. نتایج نشان داد پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با آسیب شنوایی شبیه دانش آموزان عادی است و به متغیرهای زیادی بستگی دارد. در این پژوهش نقش راهبردهای مدیریت منابع و جهت گیری هدف های پیشرفت در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آسیب دیده شنوایی بررسی شده است. آسیب شنوایی با ناتوانی در ارتباط، تاخیر در زبان، محرومیت آموزشی، انزوای اجتماعی گوشه گیری، طرد، افسردگی و اضطراب همراه است. این عوامل سلامت روانی و عمومی را کاهش می دهد. کشورهای مختلف به نحو متفاوتی خدمات آموزشی و توان بخشی را به این افراد ارائه می کنند. توجه به متغیرهای راهبردهای مدیریت منابع (نظم دهی به تلاش و کمک طلبی) و جهت گیری هدف های پیشرفت (هدف تبحرگرا و هدف اجتناب از عملکرد) در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آسیب دیده شنوایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در مطالعه حاضر از روش همبستگی استفاده شده است و روابط نشان داده شده را نمی توان به عنوان عوامل علی درنظرگرفت؛ ازاین رو این احتمال وجود دارد که چنین نتایج و همبستگی هایی از اثر متغیرهای دیگری ناشی شده باشد. از محدودیت های این مطالعه می توان به استفاده از پرسش نامه های خودگزارش دهی اشاره کرد. شاید دانش آموزان به دلیل اجتناب از برچسب خوردن یا پذیرفته شدن از طرف جامعه، دربرابر ارائه پاسخ درست و صادقانه احساس مسئولیت نکنند. راهبردهای مدیریت منابع و جهت گیری هدف های پیشرفت در آموزش دانش آموزان با آسیب شنوایی بسیار مفید هستند؛ بنابراین پیشنهاد می شود از این روش در مدرسه های ابتدایی و همچنین دیگر گروه های افراد استثنایی استفاده شود.