ارزیابی تاثیرکنه کش جی سی مایت در کنترل کنه تارتن دو نقطه ای،Tetranychus urticae، و کنه حنایی گوجه فرنگی، Aculops lycopersici، در گلخانه

استفاده از آفت کش های گیاهی در کنترل خسارت کنه ها بخصوص در دوره میوه دهی محصولات گلخانه ای موجب کاهش مخاطرات سموم آلی می شود. تاثیر غلظت های 3/0، 5/0 و 1 در هزار آفت کش جی سی مایت با دوره کارنس کوتاه روی مراحل فعال جمعیت کنه تارتن دونقطه ای خیار و کنه حنایی گوجه فرنگی در مقایسه با دو کنه کش هگزی تیازوکس (نیسورون) و آبامکتین (بایوک) به ترتیب با غظت های 5/0 و 75/0 در هزار و تیمار شاهد مطالعه گردید. طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار، سه تکرار در ردیف های 10 الی 20 متری بوته های کشت شده انجام شد. برای محلولپاشی تیمارها میانگین 5 کنه تارتن سطح زیرین برگ خیار و10 کنه حنایی در سطح یک سانتی مترمربع قسمت میانی سطح زیرین برگ گوجه فرنگی درنظر گرفته شد. نمونه برداری از کنه های زنده و با جمع آوری تصادفی تعداد 30 برگ در فواصل زمانی یک روز قبل و 1 روز (بجز خیار)، 3، 7 و 14 روز بعد از سمپاشی انجام گرفت. تجزیه آماری درصد تلفات تیمارها توسط نرم افزار SAS و برای گروه بندی و مقایسه آنها از آزمون چنددامنه ای دانکن استفاده شد. نتایج درصد تلفات جمعیت کنه تارتن در تیمارها در هر نوبت نمونه برداری اگرچه تفاوت آماری معنی داری ایجاد نکرد ولی تاثیر غلظت های 3/0 و 5/0 در هزار جی سی مایت در نوبت 3 روز، از تلفات 48/71% و 66/66% به ترتیب به بیش از 98% در نوبت 14 روز افزایش نشان داد. تاثیر غلظت های 3/0 و 1 در هزار آن درکنترل جمعیت کنه حنایی از مقدار 82/60 % و 11/67% تلفات در یک روز بعد به ترتیب به مقدار 08/87% و 90/92% در نوبت هفت روز رسید و در نوبت 14 روز با کاهش تلفات همراه شد. مناسبترین زمان موثر در محلولپاشی غلظت های جی سی مایت در ابتدای فعالیت جمعیت هر دو آفت کنه در شرایط گلخانه ای می باشد.