مقایسه تاثیر پروبیوتیک های Pediococcus acidilactici و Lactococcus lactis بر نرخ بازماندگی و برخی فاکتورهای ایمنی میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)

تاثیر پروبیوتیک های Pediococcus acidilactici و Lactococcus lactis بر نرخ بازماندگی و برخی فاکتورهای ایمنیمیگوی وانامی(L. vannamei) در یک دوره ی پرورش 3 ماهه ارزیابی گردید. تیمارها شامل تیمار شاهد، تیمار پدیوکوکوس و تیمار لاکتوکوکوس بود که پروبیوتیک ها در تیمارهای پروبیوتیکی، با دوز 10 به توان 9 در جیره غذایی استفاده شد. . نتایج نشان داد که استفاده از پروبیوتیک ها باعث افزایش نرخ بازماندگی گردید که بیشترین میزان در تیمار پدیوکوکوس و پس از آن لاکتوکوکوس بود (05/0P≤). بهترین عملکرد ایمنی در تیمارهای تغذیه شده با پروبیوتیک ها مشاهده شد، فعالیت فنول اکسیداز، میزان پرتئین تام و گلوبولین همولنف در تیمارهای پروبیوتیکی دارای اختلاف معنی داری با تیمار شاهد بودند (05/0P≤)، در حالی که دارای تاثیر قابل ملاحظه ای بر فعالیت لیزوزیم نداشت (05/0P≥). در مجموع پروبیوتیک پدیوکوکوس بهترین عملکرد را در افزایش پاسخ های ایمنی و نرخ بازماندگی میگو نشان داد.