نقد گفتمان فلسفی مدرنیته: نیچه و گذار به پست مدرن.

مدرنیته با مفاهیمی چون خرد، علم، پیشرفت، سوژه فراتاریخی و اخلاق برابری که، تجلی سیاسی آن همان دموکراسی است، تعریف می شود. نیچه با مفاهیمی چون آپولون/دیونیزوس، اراده معطوف به قدرت، اخلاق سروران، نیهیلیسم، مرگ خدا، بازگشت جاودانه و ابرمرد، نه تنها گفتمان فلسفی مدرنیته را به چالش کشاند بلکه زمینه تحول گفتمان فلسفی و لاجرم سیاسی مدرنیته و گذار به پست مدرنیته را فراهم آورد. هدف از پردازش این مقاله، نشان دادن تقابل و نقدهای مفهومی نیچه از مفاهیم اصلی مدرنیته و به چالش کشیدن مشروعیت فلسفی مدرنیته توسط نیچه است. نقد عقلگرایی، که خود به دو بخش نقد تاریخ عقلگرایی که نیچه تحت عنوان آپولونگرایی از آن یاد می کند و با مفهوم دیونیزوس به جنگ عقل گرایی غربی می رود. بخش دوم نقد سوژه مدرن که نیچه با مفهوم اراده معطوف به قدرت به نقد و تخریب آن میپردازد. نقد علم گرایی که نیچه با استفاده از مفهوم نهیلیسمNihilism ادعاهای آن را زیر سوال می برد. مقوله سوم تحت عنوان نقد اخلاقی مدرنیته که با استفاده از مفهوم اخلاق سروران و «ابرمرد» به نقد اخلاق برابری مدرنیته می پردازد و با تبارشناسی که ارتباط اخلاق/حقیقت را با قدرت فاش می سازد قداست اخلاق مدرنیته را به چالش می کشاند. با مفهوم بازگشت جاودانه به نفی مفهوم پیشرفت و حکمتهای غایی تاریخ می پردازد.